bax aybəniz. Buludzülflü, ayqabaqlı gözəlin; Duruban başına dolanmaq gərək. M.P.Vaqif
is. Döllük erkək at. At zavodunda cins ayqırlar yetişdirilir. – Ayqır başını qaldırıb ilxıya gələn qatıra diqqətlə baxdı
is. məh. Dairə, dövrə, halqa
“Aylandırmaq”dan f.is
f. Dolandırmaq, fırlandırmaq; aylanmağa, fırlanmağa, hərlənməyə məcbur etmək
“Aylanmaq”dan f.is
f. 1. Dolanmaq, fırlanmaq, hərlənmək. 2. Gicəllənmək, dönmək. Başı aylanmaq. ◊ Dünya başına aylanmaq – çox mütəəssir olmaq, başa gələn bir hadisə üzün
sif. Ay işığı ilə işıqlanmış, mahtab. Aylı gecələr. – Göy üzü dumduru, aylı bir gecə. M.Rahim
sif. Ay çıxmış, işıqlı və ulduzlu. Aylı-ulduzlu bir gecə idi. M.Hüseyn
1. sif. Ayda bir dəfə olan, hər ay olan, bir ayda görülən, bir aya məxsus, ayda bir dəfə çıxan. Aylıq iş planı
sif. Ay hesabı ilə, aylıq muzd ilə işləyən. [Qarı:] Hələ mənim özümü burada aylıqçı qoyub ki, Tiflis şəhərinə yeni gələn qəriblərin xəbərini ona verim
is. Aylıqla işləmə
sif. Maaşlı, maaşla xidmət edən, işləyən
is. [fars.] 1. Güzgü. Aynanın çatdığı calaq qəbul eləməz. (Ata. sözü). Əgər bilmək istəyirsiniz ki, kimin üzünə gülürsünüz, o vaxt qoyunuz qabağınıza
is. [fars.] 1. Şüşəli balkon, pəncərələri çox böyük olan otaq, şüşəbənd. Pəncərəsi aynabəndə çıxan kiçik otaqda yorğan-döşək yığmaq üçün bir aynalı di
sif. Aynabəndi olan, şüşəbəndli, hər tərəfi şüşəli, pəncərəli (bina, otaq və s.). Məhkəmə yuxarı məhəllənin tinində ikimərtəbə, uzun aynabəndli evdə i
is. dan. Kiçik ayna, balaca güzgü. Burada üç çilçıraq, kiçik aynacıqların qabarıq ornamentləri, mozaika və s
is. 1. köhn. Şüşəsalan, aynasalan, aynasaz. 2. köhn. Keçmişdə zadəgan ailələrində: xanım geyinərkən onun qabağında ayna tutan xidmətçi
is. Aynaçı sənəti
“Aynalamaq”dan f.is
f. 1. Güzgüləmək, güzgü vurmaq, güzgü salmaq. Şifoneri aynalamaq. // Parıldatmaq, cilalandırmaq. 2. Şüşə salmaq (pəncərəyə və s
“Aynalanmaq”dan f.is
məch. 1. Güzgülənmək, güzgü vurulmaq (salınmaq). 2. Şüşə salınmaq (pəncərəyə və s.-yə)
“Aynalatmaq”dan f.is
f. 1. köhn. Xəncərə və s. silahlara cila verdirmək, parıldatmaq. 2. Şüşə saldırmaq (pəncərəyə və s.-yə)
is. köhn. Patronu üstdən qoyulan təklülə tüfəng (bəzən “aynalı tüfəng” şəklində işlədilir). Aynalını təmizləyib qurtaran Həcər, aynalı ilə oynamağa ba
sif. 1. Aynası, güzgüsü, ya şüşəsi olan. Aynalı şkaf. Aynalı otaqlar. Aynalı bufet. – Yorğun-arğın insanlar işdən sonra; Yığılmışdı divarları daş ayna
is. [fars.] bax aynaçı 1-ci mənada
is. etnoqr. Köhnə məişətdə: gəlin gedərkən onun qabağında güzgü aparan şəxs
f. dan. 1. Sağalmağa başlamaq. 2. Başı açılmaq, azad olmaq, yüngülləşmək (işdən). Başım heç işdən aynımır
is. 1. Ayın nazik qövs şəklində olan dövrü; hilal; yeni ay, bir-iki günlük ay. // Bu cür Ay şəkli. Yenə də Rüxsarə, üstündə qırmızı aypara olan həkim
sif. köhn. Üzərində aypara kimi bəzəyi olan, üzərində aypara olan. Ayparalı don. Ayparalı bayraq. Ayparalı başlıq
is. Yağı alınıb su qarışdırılmış qatıq. Heç kəs öz ayranına turş deməz. (Ata. sözü). Masanın üzərində böyük bir mətərə buzlu ayran qoyulmuşdu
is. məh. bax ayrançilo
is. məh. Ayranda bişirilən aş
is. məh. İtlərə ayran tökmək üçün qazılan çuxur, çala
1. zərf Xüsusi, tək, başqası ilə bağlı olmayaraq, müstəqil, özbaşına. O, ataanasından ayrı yaşayır. Ayrı gəzib dolanmaq
zərf Hər biri ayrıca olaraq, başqa-başqa, bircə-bircə. Hər kəsi ayrı-ayrı başa salmalı. – Axşamçağı idi, kənd əhalisi işlərini qurtarıb, arvadlar və k
is. Tərəfgirlik, üzgörəlik; ədalətsizlik, bir tərəfin üstün tutulması, obyektiv münasibət göstərilməməsi
bax ayrı-seçki. [Əşrəf] …atasının iki qardaşın arasında ayrı-seçkilik saldığını xatırlayanda tutuldu
is. Bir neçə yolun ayrıldığı və ya bir yolun bir neçə tərəfə haçalandığı yer (adətən “yol” sözü ilə bərabər işlənir)
1. zərf Ayrı olaraq, xüsusi olaraq, təklikdə. Ayrıca oturmaq. Ayrıca yaşamaq. Bu barədə ayrıca danışarıq
is. bot. Çoxillik taxıllar fəsiləsinə mənsub ot
is. 1. Başqalıq, müxtəliflik, birbirinə bənzəməzlik; fərq, uyğunsuzluq. Fikir ayrılığı. Üsul ayrılığı
zərf 1. Ayrı olaraq, ayrıca. Məktəblərdə oğlanlarla qızların ayrılıqda təhsil almaları göstərdi ki, bu təhsil sistemi özünü doğrultmur
is. Ayrılmaq işi, ayrılma. [Nina] son dəfə əlimi sıxdıqda, sanki barmaqları və damarları da bu ayrılışa etiraz edirdi
“Ayrılışmaq”dan f.is
f. Bir-birindən ayrılmaq, əlaqəni qırmaq. Ortaqlar ayrılışdılar. – Dədəm məni gətirdi evə, üç il qalıb “kəbinim halal, canım azad” deyib seyiddən ayrı
“Ayrılmaq”dan f.is