is. [fr.] Dövlətin və onun idarə və müəssisələrinin illik gəlir və çıxar cədvəli. Dövlət büdcəsi. Büdcə ili
bax bidət
sif. Tez-tez büdrəyən. Büdrəgən at. Büdrəgən dəvə
“Büdrəmək”dən f.is
f. 1. Yeriyərkən müvazinəti itirmək, yerişi pozulmaq. Hamı tökülürlər Araza, ortasında Hacı Qaranın atı büdrəyir
is. [ər.] Kin, ədavət, acıq, nifrət. İki aqil kəs eyləməz dəva; Eyləməz birbirinə büğz əsla. S.Ə.Şirvani
is. [ər.] köhn. Paxıllıq, həsəd. [Laçın:] Cəmilin hərəkətləri olub yalan, büxl, şivə, müftəxorluq. N
bax buxur
f. məh. Bükülmək, qatlanmaq, qatlanmış şəklə salınmaq
məch. məh. 1. Qatlamaq, bükmək. 2. Bükülmüş bir şeyi təkrar bükmək. 3. İpi iki qat əyirmək
“Bükdürmək”dən f.is
icb. Bükük hala saldırmaq
“Bükələmək”dən f.is
f. Lülə şəklində bükmək
məch. Lülə şəklində bükülmək
f.sif. Lülə şəklində bükülmüş. Mən əlimdə bükələnmiş qəzeti verdim. Mir Cəlal
is. 1. “Bükmək”dən f.is. 2. məh. İçərisinə şəkər, qoz, fındıq və ya badam ovuntusu tökülmüş düyü unu riştəsindən hazırlanan şirni
f. 1. Müəyyən qaydada qatlamaq. Köynəyi bükmək. Kağızı bükmək. – O biri səkilərdə də usta bükən sayaq çoxluca paltarlar bükmüşdülər və üstlərinə də cü
1. sif. Bükən. Bükücü maşın. 2. is. Bir şeyi bükməklə məşğul olan işçi
sif. 1. Bükülmüş, qatlanmış. Bükük bel. Bükük kağız. 2. İs. mənasında. Parça və kağız kimi şeylərin qatlı yerləri
is. Bükülmüş, qatlanmış şeyin halı
“Bükülmək”dən f.is
f. 1. Qatlanmaq, əyilmək, bükük hala düşmək. Qəhrəman … [Xavərin] dizlərinin büküldüyünü və qeyri-ixtiyari yerə oturduğunu gördü
sif. Bükülə bilməyən, qatlanmaz, əyilməz. // məc. Sarsılmaz, qüvvətli, möhkəm. [Elxan:] Bükülməz qollarımı sənin ayaqlarına sərib ürəyimi açıram
f.sif. 1. Müəyyən qaydada qatlanmış. Bükülmüş xalça. Bükülmüş kağız. 2. Sarınmış. Torbanı boşaldanda içindən kağıza bükülmüş bir yumru şey çıxdı… S
sif. 1. Bükülmüş, qatlanmış halda olan. Bükülü köynək. Bükülü paltar. // Örtülmüş. Bükülü kitab. 2. Bir şeyə sarınmış
is. 1. Paltarın və s.-nin bükük yeri. 2. Bükmə üsulu, tərzi. Paltarlarının hamısını usta Ağabala topladı, dolma bükümü sayaq bir fitəyə büküb qoydu sə
is. 1. Bükmə şəkli, bükmə tərzi, bükmə üsulu. 2. Bir şeyin qırışmış, bükülmüş yeri; qırış. Paltarın büküşü
“Büküşdürmək”dən f.is
f. Əzib şaxını sındırmaq, bükük-bükük eləmək, qırışdırmaq
“Büküşmək”dən f.is
f. 1. Əzilib şaxı sınmaq, qırışmaq, büküş-büküş olmaq. 2. Pozulmaq, büzüşmək
is. [fars.] Qaratoyuq fəsiləsindən olan çox gözəl səsli quş. Bülbülün çəkdiyi dil bəlasıdır. (Ata. sözü)
is. bot. Taxıllar qrupuna mənsub yem bitkisi
[fars.] Uca, yüksək; adətən “asimanə (ərşə və s.) bülənd olmaq” şəklində işlənir – göyə qalxmaq, yüksəlmək, ucalmaq
sif. [fars.] köhn. 1. Ucadan uçan. 2. məc. Alicənab, nəcib, yüksək. Hər ürək Aslanın mərhəmət, qeyrət və səxavətlə dolu olan ürəyi kimi büləndpərvaz o
[fr.] 1. İctimai əhəmiyyəti olan hadisə haqqında qısa məlumat. Hava bülleteni. 2. Bəzi dövri məcmuələrin adı
is. [ər. əsli yun.] 1. Şəffaf və parlaq daş. □ Dağ bülluru – optikada və zərgərlikdə işlənən şəffaf rəngli mineral
sif. [ər.] Büllur kimi saf, təmiz, ləkəsiz, parlaq. // Şəffaf, dumduru
sif. [ər.] Büllurdan, büllurlu, büllur kimi. Nə rəva cani-büllurin yetə nazik ləbinə; Bərgi-güldən gərək olsun, gözəlim, cam sənə
is. Bıçaq və başqa kəsərləri itiləmək üçün daş. [Hacı Nuru:] Sənin atan usta Rəhman dəllək ülgüc, bülöv ilə məqul dövlət qazandı
“Bülövləmək”dən f.is
f. Bülöv daşına çəkib itiləmək. Bıçağı bülövləmək. Baltanı bülövləmək
“Bülövlənmək”dən f.is
məch. Bülöv daşına çəkilib itilənmək
f.sif. 1. Bülövə çəkilib itilənmiş; iti. 2. Bülöv kimi hamarlanmış, cilalanmış, sürüşkən. Bir az keçincə o yenə də torunu dəstələyib əlinə yığır
“Bülövlətmək”dən f.is
f. Bülövə çəkdirmək, bülövə çəkdirib itilətmək. Bıçağı bülövlətmək