is. Dadı acı, uzunsov tərəvəz bitkisi; istiot. Göy bibər. Qırmızı bibər
sif. İçində bibər olan, bibər qatılmış; istiotlu
is. Övlad üçün atanın bacısı
is. Atanın bacısının gəlini (oğlunun arvadı)
is. Atanın bacısı qızı
is. Atanın bacısının nəvəsi
is. Atanın bacısının oğlu
is. etnoqr. Gəlinə toy parçası göndərildikdə, oğlan tərəfindən bibiyə hədiyyə edilən paltarlıq parça
[yun.] (kitabiyyat) mütəxəssisi
sif. Biblioqrafiyaya (kitabiyyata) aid olan. Biblioqrafik məlumat
is. [yun.] 1. Müəyyən məsələyə dair kitab, məcmuə və məqalələrin siyahısı; kitabiyyat; kitabların məzmununun elmi təsviri və onların siyahı və qeydlər
bax İncil
is. dan. Ağac və kolların kötüyündən, yaxud gövdəsinin alt hissəsindən çıxan xırda zoğ, haramı
sif. və is. 1. dan. Rəsmi nikah olmadan doğulan uşaq. 2. Çox hiyləgər, fəndgir. Bic adam. // Çoxbilmiş, tədbirli, zirək, ağıllı mənasında
zərf Zeynal isə bic-bic hamının ağzına baxdıqdan sonra qeyd etdi… Ə.Əbülhəsən
bax bic2
sif. və zərf [fars.] 1. Yersiz, münasibətsiz, mənasız. Bica söz. Bica danışıq. – [Müəllim:] Amma uşaq tayfasına o cür sözləri deməyiniz, bir az bicadı
zərf bax bica 2-ci mənada. Həzrət saqqalını bica-bica saxlamayırdı. Ə.Əbülhəsən
is. məh. 1. bax bic2. 2. Noxud. 3. Daha kiçik yaşda ikən doğan düyə, erkən doğan düyə
sif. məh. Hiyləbaz, bic. [Dayıoğlu:] Amma elə ki, bicəngə xalaoğlum başladı dayımı yamsılamağa və dayım kimi dodaqlarını tərpətməyə, … burada, doğrusu
“Bicləşmək”dən f.is
f. dan. Getdikcə ustalaşmaq, hiyləgərləşmək; kələkbaz (diribaş, tədbirli) olmaq. O, yaman bicləşibdir, aldatmaq olmur
is. Hiylə, kələk, fənd, fırıldaq; hiyləgərlik, kələkbazlıq, fəndgirlik. Biclik etmək. – Hər fənd və bicliklə edər kəsb maaşın; Saxlar özü başın
sif. [fars.] 1. Yazıq, miskin, fağır, məzlum; bədbəxt. Biçarə münəccimbaşının ərvahı uçub, başladı yarpaq kimi titrəməyə
is. Çıxılmaz vəziyyət, köməksizlik, acizlik. …Biz burada məmləkəti aclıq, biçarəlik və acizliyə aparan əcnəbi kapitalının törətdiyi faciələri faş etmə
“Biçdirilmək”dən f.is
“Biçdirmək”dən məch
“Biçdirmək”dən f.is
“Biçmək”dən (1 və 3-cü mənalarda) icb. Taxılı biçdirmək. – [Hacı Nuru:] Sən mülkədarsan, sənə lazım idi ki, əkdirəydin, biçdirəydin, dövlət qazanaydın
bax biçənək. İlxı dağdan, düzdən keçib gəldi, ballıcalı Qara xanın bıçənəcəyinə doldu. “Koroğlu”
is. Biçiləcək yer, otlaq, çəmənlik. Nəbi biçənəyin içində oturub, atını otarırdı. “Qaçaq Nəbi”. Taxıl zəmiləri arasındakı biçənəklər yenicə toxunmuş ə
xüs. 1. is. Paltar və s. biçən usta (dərzi). 2. sif. Paltar biçməklə məşğul olan. [Tikiş fabrikinin] biçici sexində iki pres qoyulmuşdur
“Biçilmək”dən f.is
“Biçmək”dən məch. Paltar biçilmişdir
“Biçilmək”dən f.sif. Biçilmiş paltar. Biçilmiş taxıl. Əsən asta külək biçilmiş otların qoxusunu kəndə doldurdu
is. 1. Biçilmək tərzi; paltarın forması, fasonu, ülgüsü. Bu biçimdə paltar görməmişəm. Onun paltosunun biçimi çox gözəldir
sif. Biçimi düzgün, quruluşu düzgün; tənasüblü, yaraşıqlı, qəşəng, sərrast, təndürüst. Biçimli adam. – [Mahrunun] nazik və biçimli dodaqları iyul günə
sif. 1. Bədən quruluşu, görünüşü pis; bədəni qeyri-mütənasib, eybəcər, yöndəmsiz. Biçimsiz adam. Biçimsiz bədən
məch. Biçimsiz, yaraşıqsız hala salınmaq; çirkinləşdirilmək
“Biçimsizləşdirmək” dən f.is
f. Biçimsiz, yaraşıqsız hala salmaq, çirkinləşdirmək
is. Biçimsiz şeyin halı, çirkinlik, yaraşıqsızlıq, tənasübsüzlük, səliqəsizlik
is. Otu, taxılı oraqla, maşınla və s. ilə biçmək işi. Biçin vaxtı. Biçin maşını. Kolxozçular biçinə hazırlaşırlar
is. Biçin işi ilə məşğul olan adam, ot, ya taxıl biçən adam. Əlində dəryaz ot biçər mayıs ayı biçinçilər
is. Biçinçinin işi, sənəti, peşəsi. [Kəndli:] Sizin şərbaflar da biçinçilik bilsəydilər, nə yaxşı olardı… Ə
sif. [fars.] Yoxsul, kasıb, fağır, heç bir şeyi olmayan. Sonra [şah] üzün hərəmlərə tutub xitab elədi: – Mən əfradi-nasdən bir fağır və biçiz kimsənəy
is. Yoxsulluq, kasıblıq, fağırlıq
“Biçmək”dən f.is
f. 1. Taxılı, otu oraq, dəryaz, maşın və s. ilə kəsmək. Taxılı biçmək. Otu biçmək. Tarlanı biçmək. – Biz məgər bilmirik taxıl biçmək