[fars.] 1. Zülm, əzab, əziyyət. □ Bidad etmək (eləmək) – zülm etmək. Xublar kim bu qədər könlümə bidad eylər; Bir usanmaz çəkə əl, dil dögümüş, ahən i
sif. və zərf [fars. bi… və ər. dimaq] Kefsiz, naçar; kefi, əhvalı pozğun. Eybdir bir-birini həcv edə ərbabi-kəmal; Bidamaq olma sözümdən, sənə qurban,
sif. [fars.] Tumsuz, toxumsuz, dənsiz. Bidanə üzüm. Bidanə kişmiş
sif. [fars.] klas. 1. köhn. şair. Oyaq, ayılmış (yuxudan), yuxusuz. Eyləyibsən məni eşqə giriftar; Gündüzüm biqərar, gecələr bidar
is. [ər.] köhn. Əvvəl, başlanğıc, ibtida. Yəni necə ki, məkanın bidayət və nihayəti yoxdur, zaman dəxi biibtida və intihadır
is. [fars.] köhn. Vergi. [Fərhad:] Rəiyyət borcludur … qazandığının yarısını bidehə verə, qalanını da mənə
sif. [fars. bi… və ər. dəlil] bax dəlilsiz
bax bidamaq. Səni görcək özün soxar içəri; Tünd olub, qapını bidəmaq çəkər. Q.Zakir
[fars.] 1. bax dərdsiz. Böylə kim ol dilrüba bidərddir, mən dərdmənd. Füzuli. Gər rəfiqin ola bidərd, davasız dərddir; Əhli-dildən gələ, min zəxm o bi
[fars.] bax bidəva. Birdən sual edən dərdi-bidərman; Əhvalını pərişanə yetirrəm. Aşıq Pəri
is. [ər.] Hamı tərəfindən qədimdən bəri qəbul edilmiş qayda və adətə, yaxud dinə zidd olan şey, keyfiyyət
sif. [fars. bi… və ər. dəva] Davasız, dərmansız, əlacsız, sağalmaz
[fars. bi… və ər. din] bax dinsiz. [Ağa Mərdan:] Bəli, indi məlum oldu ki, siz niyə belə danışırsınız, çünki o … bidinin ağzı sizə dəyibdir
is. Dinsizlik, heç bir dinə inanmama
[fars.] bax bədmüşk
sif. [fars. bi… və ər. elm] Elmsiz, biliksiz
sif. [fars. bi… və ər. etibar] Etibarsız. Bietibar adam. – [Rüstəm bəy:] Məhərrəm, sənin axırın niyə belə bietibar oldu? N
is. Etibarsızlıq; etibara layiq olmama. Qələmin belə aciz və bietibarlığını görəndə rəssamlara əl ataq! C
zərf [fars. bi… və ər. etina] Etinasız. Şah Abbası kənar qoyub, qırx il sərasər onun saffaklığına və cabbarlığına bietina nazir oldular? M
sif. [fars.] Eyibsiz, nöqsansız; qüsursuz
[fars. bi… və ər. ədəb] bax ədəbsiz. Oldu vacib eyləmək ol biədəbdən ictinab. Füzuli
is. Ədəbsizlik, tərbiyəsizlik, yaramazlıq; ədəbsiz, nalayiq, qaba hərəkət, söz. □ Biədəblik etmək – ədəbsiz (nalayiq) hərəkət etmək, ya söz söyləmək
[fars. bi… və ər. əql] bax ağılsız
[fars. bi… və ər. ilac] Əlacsız, çarəsiz, naçar. [Cahangir bəy:] İndi o ümidlərim də kəsilib, qalmışam naçar, biəlac
is. Əlacsızlıq, çarəsizlik
sif. [fars. bi… və ər. əməl] Dediyinə və ya deyilənə əməl etməyən; boşboğaz, bekara. □ Alimi-biəməl – bax alim
sif. [fars. bi… və ər. əncam] Sonsuz; aqibətsiz, nəticəsiz, faydasız
sif. [fars.] Əndazəsiz, ölçüsüz, biçimsiz; qaydasız
is. 1. Ölçüsüzlük, biçimsizlik; həddən artıqlıq. 2. Nizamsızlıq, qaydasızlıq, qanunsuzluq, başlı-başınalıq
sif. [fars. bi… və ər. əsil] Əsilsiz, əsli-nəcabəti olmayan, alçaq
[fars. bi… və ər. faidə] bax bifayda. Bihudə deyil bu karxanə; Bifaidə gərdişi-zəmanə. Füzuli
sif. Faydasız. [Fərhad:] Bifayda olmaqdan isə, ölüb bir dəfə qurtarmaq məsləhətdir. Ə.Haqverdiyev
sif. [fars.] Fərsiz, fərasətsiz, bacarıqsız, bikara
[ing.] aşp. Mal ətindən hazırlanan qızartma. [Əhməd:] – İstərsən mənə bifşteks gətir, – deyə Əşrəfə baxdı
sif. [fars.] Vaxtsız, gec, axşamçağı
sif. [fars.] Yad, yabançı, özgə, tanış olmayan. Biganə adam. – Bu tədbir ilə mülki-İran tayfeyi-biganənin hücumundan məhfuz qaldı
f. Biganə olmaq, yad olmaq, yadlaşmaq. Salıbdır meylini yarım kuyinə; Əqlü huşum məndən biganələnmiş
is. Yadlıq, yabançılıq. Şahım, nəzər et məni-gədayə; Biganəlik etmə aşinayə! Füzuli. Xalqla dövlət arasında ədavətin, biganəliyin əsil səbəbi ruhanilə
[fars.] bax biyar
sif. [fars.] klas. Sonsuz, intəhasız, hüdudsuz. Zakir, usanmadın o qədər eşqdən ki, ta; Candan usandırdı sitəmibigəran məni
zərf [fars.] 1. Şübhəsiz, şəksiz, yəqin, doğru. Ayılsa atam məstlikdən haman; Məni tapmağa hökm edər bigüman
[fars.] bax günahsız. Məbada məni öldürə bigünah; Gətirdim bu xəlvət məkanə pənah! M.Ə.Sabir. [Güldəstə:] Bisəbəb, bigünah bir uşağın anasını at bayır
zərf və sif. [fars. bi… və ər. hal] 1. Halsız, taqətsiz, yorulmuş, əldən düşmüş; üzgün, zəif. Bihal yıxılmaq
[fars. bi… və ər. halət] köhn. bax bihal. [İrakli] … bihalət yıxılır səndəlin üstünə. Ə.Haqverdiyev
is. Zəiflik, taqətsizlik; yorğunluq, üzgünlük. Mana bu zəfü bihallıq, sağınma, pirlikdəndir; Gözün fikri məni yorğun salıb ahu qovanlar tək
sif. [fars. bi… və ər. hesab] 1. Haqsız. 2. Saysız-hesabsız, olduqca çox. 3. məc. Hesab bilməyən, anlamaz
is. köhn. Haqsızlıq. Danışma heç bihesablıqdan; Yaxşı olur doğrudüzün axırı. Aşıq Pəri
sif. [fars. bi… və ər. hədd] Hədsiz. Füzulidən səbatü səbrü cövrü qəhr az istə; Kim, ol biçarəyi dərdü qəmin bihədd zəbun etdi
sif. və is. [fars. bi… və ər. həya] Həyasız, utanmaz. [Səkinə xanım:] Gülsəba, heç bilirsən ki, mənim bu bihəya qardaşım arvadı başıma nə iş gətiribdi
is. Həyasızlıq, utanmazlıq. Bihəyalıq etmək