BİGANƏ

sif. [ fars. ] Yad, yabançı, özgə, tanış olmayan. Biganə adam.
– Bu tədbir ilə mülki-İran tayfeyi-biganənin hücumundan məhfuz qaldı. M.F.Axundzadə.

// İs. mənasında.
Derlər səni eşqə mübtəlasan; Biganələr ilə aşinasan. Füzuli.
Nə baxırsan oğrun-oğrun; Mənə biganələr kimi. Xəstə Qasım.
Biganələrlə çünki olub aşina o gül; Ey kaş, olmayaydım əzəldən mən aşina. S.Ə.Şirvani.
Biganəsən, olmaz məni görmək sənə qismət! A.Səhhət.

// Zərf mənasında.
Bir zaman, doğrudan da, xəyali bir məhəbbətlə sevdiyi qızın iztirab və göz yaşlarına qarşı Səlimi biganə və laqeyd baxa bilməzdi. M.İbrahimov.
Direktor burada heç bir səhv görmədiyindən, sədrin baxışlarını da çox biganə qarşıladı. M.Hüseyn.
Odunçuoğlu məclisi görməyirmiş kimi, biganə bir halda qapı ağzında dayandı… Ə.Məmmədxanlı.

Синонимы

  • BİGANƏ biganə bax yad I
  • BİGANƏ yad — özgə

Антонимы

  • BİGANƏ BİGANƏ – DOĞMA Biganəsən, olmaz məni görmək sənə qismət! (A.Səhhət); Ora ki özünün doğma yurdu idi (S
BİGAH
BİGANƏLƏNMƏK

Значение слова в других словарях

вы́емчатый каллигра́фия привола́киваться согди́йцы закла́ние недобира́ть обреше́тина отёсыванье разгорячи́ться сычо́м жить саган Absalom anapophysis bull-puncher disreputable emergent year epistaxis forge-pig outwell town dweller train guard исподлобья квартирохозяйка содокладчик упечь