is. dan. Yekəbaşlıq, kütlük, tərslik, höcət. Danabaşlıq etmək
is. bot. Rütubətli yerlərdə bitən ot bitkisi
is. Kiçik dana
is. zool. Rütubətli torpaq altında yaşayan, ağacların və ümumiyyətlə, bitkilərin kökləri ilə qidalanan, başı bədəninə nisbətən böyük olan qurd (böcək)
is. məh. İri, yumru, qırmızı gavalı növü
is. bot. Yarpaqları zanbaq yarpağına oxşayan bir bitki; novruzçiçəyi
is. bot. İridənəli lobya növü
icb. Danmağa məcbur etmək, danmağa səbəb və vasitə olmaq, boynuna almağa qoymamaq
[fars.] klas. bax dən 1-ci mənada. Əkdikləri danələr gögərdi; Bəh, bəh, necə tamlı meyvə verdi! M.Ə.Sabir
bax dənə 1-ci mənada
is. [fars.] klas. Bilici, bilikli, oxumuş. // Sif. mənasında. Qəmərin çox oxumuş, danəndə bir dayısı var idi
“Danılmaq”dan f.is
məch. İnkar olunmaq, gizlədilmək
“Danışdırılmaq”dan f.is
məch. Danışmağa məcbur edilmək. // Dindirilmək, sorğu-sual edilmək. Müttəhim danışdırıldı
“Danışdırmaq”dan f.is
icb. 1. Danışmağa məcbur etmək. // Soruşmaq, dindirmək, sorğusual etmək. Məhkəmə sədri üçün məsələ aydın idi
is. 1. Şifahi fikir mübadiləsi; söhbət. O barədə bu gün danışıq olacaq. Aralarında ciddi danışıq oldu
zərf 1. Mübahisəsiz, qeydsizşərtsiz, sözsüz, heç bir etiraza yol vermədən; mütləq. Danışıqsız tabe olmaq
“Danışılmaq”dan f.is
məch. Söylənilmək, deyilmək, söhbəti getmək. Bu barədə heç bir söz danışılmadı. Onun haqqında çox danışılmışdır
sif. Danışmağı sevən, söhbətcil; dilli, xoşdanışan. Danışqan adam. Qərənfil Cavadova çox danışqandır
is. Danışqan adamın xasiyyəti. Danışqanlığıma görə qınasan da, sənə bir neçə şey də deməyə məcburam. Ə
“Danışmaq”dan f.is
f. 1. Sözlə ifadə etmək, bildirmək, anlatmaq, demək, söyləmək, nəql etmək. Ağır-ağır danışmaq. Düzünü danışmaq
is. Danışmağı sevməmə, danışmaq istəməmə, danışmağı bacarmama. Danışmamazlıqda Camalı itələyib, onun yerinə oturan Veys dinmədi
bax daniyalı
is. [fars.] klas. Bilik, elm. Məcnun dediyin vücudi-kamil; Hər danişə məndən oldu qabil. Füzuli
is. [fars.] klas. Bilikli, alim
is. Daniya əhalisindən olan; danimarkalı
bax daranq
sif. və is. dan. Höcət, söz qəbul etməyən; lovğa, qaba. Danqa adam. Danqanın biridir
is. Mal aşığı. Danqaları çıxmış qoca inəklər
bax danqazlıq
sif. dan. bax danqa1. Danqaz uşaq
is. dan. Yekəbaşlıq, kobudluq, dikbaşlıq. Danqazlıq etmək
“Danqıldamaq”dan f.is
f. 1. Danqıltı çıxarmaq, danqıltılı səs çıxarmaq. Qazan düşüb danqıldadı. – …Elə bil dolu altında dəmir taxtapuş danqıldayır
“Danqıldatmaq”dan f.is
f. Metal bir şeyə toxunmaqla, yaxud onu bir şeyə toxundurmaqla danqıltı səsi çıxarmaq. Vedrəni danqıldatmaq
is. Metal şeyin başqa bir şeyə toxunarkən çıxardığı səs; iri zəngin çıxardığı səs. Kilsə zənglərinin danqıltısı
sif. dan. Çox çılpaq; daz, keçəl. Danqır baş. // Başı bu cür olan. …Kərbəlayı Tapdıq isə danqır Abbası yazdırdı
təql. Metal şeylərin bir-birinə toxunduqları zaman çıxardıqları səs. Qazanların danqır-dunquru. Zənglərin danqır-dunquru
“Danqırdamaq”dan f.is
bax danqıldamaq
bax danqıltı
is. məh. Təzəcə çıxmış kiçik buynuz. Quzunun danqışı
is. zool. Vağlar dəstəsindən göl quşu
is. Töhmət, məzəmmət, tənə. İşini yaxşı gör, danlaq eşitmə. – Yunis anasının danlağına cavab vermirdi
sif. Danlanmış, məzəmmətlənmiş; çox danlanan, həmişə danlanan, danlanc