“Ev”dən oxş. Budur, şəhərin ucqarında kiçik bir evciyəz qaralır. Ə.Məmmədxanlı
sif. [ev və fars. …dar] 1. Heç bir idarədə və ya müəssisədə işləməyib ancaq öz ev işləri ilə məşğul olan
is. 1. Heç bir idarə, ya müəssisədə işləməyib ancaq öz ev işləri ilə məşğul olma. □ Evdarlıq etmək – öz ailə işləri ilə məşğul olmaq
zərf 1. Çoxlu, çox, külli miqdarda. Evdolusu şey. – Bir balaca boyu var, evdolusu toyu var. (Tapmaca)
is. zool. Ətlik və xəzlik üçün yetişdirilən dovşanaoxşar gəmirici heyvan
is. Sibirin şimal-şərq rayonlarında yaşayan və evenklərə yaxın olan xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Even dilində. Evencərusca lüğət. Evencə danışmaq
is. Rusiya Federasiyası tərkibinə daxil olan Evenk milli dairəsində və Sakit Okeana qədər Şərqi Sibirdə yaşayan xalq və bu xalqa mənsub adam (keçmişdə
sif. və zərf Evenk dilində. Evenkcə yazı. Evenkcə danışmaq
sif. [yun.] dilç. Evfemizm mahiyyətində olan. Evfemistik ifadə
[yun.] dilç. Müəyyən bir şərait üçün qaba və ya namünasib sayılan söz və ya ifadə yerinə işlədilən başqa, daha incə söz, ya ifadə; məs
[yun.] bot. Əsil vətəni Avstraliya olub, Qara dəniz sahillərində və Azərbaycanda da iqlimləşdirilib yetişdirilən ucaboylu, həmişəyaşıl, enliyarpaqlı a
[ər.] bax övlad. Məmməd evladlarını … böyüdüb müəyyən yaşa yetirdikdən sonra, bunları məktəbə qoydu. “Aşıq Qərib”
“Evləndirmək”dən f.is
f. Birinə arvad (qız) alıb evli etmək. Oğlunu evləndirmək. – [Cahan xala:] Rəhmətlik bacım canı ağzından çıxana kimi mənə deyərdi: Cahan, bax, Əsgəri
“Evlənmək”dən f.is. O günün sabahı Şərifzadə və Qəmər xanımın şahidliyi ilə Zeynalın Mehribanla … evlənməsi zaqsda qeyd olundu
f. Arvad almaq, ailə qurmaq üçün qanunən qadınla (qızla) birləşmək. Zeynəb Xudayar bəyin evindən gedəndən iki ay sonra övrəti öldü və Xudayar bəyə evl
sif. Arvadı olan, əri olan (ərli), ailəli. Evli kişi. Evli arvad. – Kiçik əmioğlum hərçənd evli (z.) deyildi, lakin dul bacısı və onun iki yaşında oğl
1. sif. Ailəsi, evi, dirriyi olan. Evli-eşikli kişi. Evli-eşikli olmaq. – [Xınalıq] kəndinin çox dəcəlləri gözümüzün qabağında böyüyüb, evli-eşikli (z
1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik. Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur
is. Evli adamın vəziyyəti, halı. O, evliliyindən çox razıdır
bax öynə. [Bahar:] Onlara çörəyi evnə ilə vermirlər. Mir Cəlal
[lat.] Təkamül nəzəriyyəsi tərəfdarı
[lat.] bax təkamül (təkamül nəzəriyyəsi)
[lat.] bax təkamül
[yun.] 1. Eramızdan əvvəlki Yunanıstanın riyaziyyatçı və mexaniki Arximedin adına yazılan nida cümləsi – “Mən tapdım!”
[ər.] bax ovsaf. Bir gözəl istərəm bu evsafda; Gözəllər içində xubtər olsun. Aşıq Qurban. Tanrı kəsibdir bizim ərlərin insafını; Sən ki bilirsən, “Bab
sif. 1. Evi, mənzili olmayan. Evsiz adam. // İs. mənasında. Evsizləri siyahıya almaq. 2. Ailəsi olmayan
sif. Yaşayacaq yeri; evi, ailəsi olmayan. [Nazlı:] Təngə gəlmişəm. Adam evsiz-eşiksiz, onun-bunun küncündə nə qədər yaşayar? İ
is. Evi, ailəsi olmayan adamın vəziyyəti, halı
is. Evləri yarıb oğurluqla məşğul olan adam; oğru. Nə dilənçi qaldı, nə bir nəfər ac! Evyaran, başkəsən, quldurlar kimi
is. Başqasını bədbəxt edən, başqasına hər cür pislik etməyə çalışan adam; mərdimazar. Məşhur məsəldir ki, düşər qarə gəzən kəs; Evyıxanın evin yıxar,
nida. Müraciət, çağırış üçün işlənir. Ey oğul! Ey dost! Ey mənim əziz qardaşlarım! – Sizi deyib gəlmişəm, ey mənim müsəlman qardaşlarım!… C
bax eyi. Ey Füzuli, odlara yansın büsati-səltənət; Eydir ondan həq bilir bir guşeyi-gülxan mənə. Füzuli
bax ay-hay. O dedi: – Ey-hay, hara gedirəm, mənim qardaşım bura gəlib. (Nağıl)
sif. 1. Xarici görünüşcə eyibli, nöqsanlı, çirkin; kifir. Eybəcər qız. Eybəcər uşaq. – Fərhad xan bığıburma, yekəqarın, eybəcər bir pəhləvan idi
zərf Eybəcər hala salacaq dərəcədə. Rüstəm kişiyə elə gəldi ki, Qoşatxanın əynindəki kostyum eybəcərcəsinə gendir
“Eybəcərlənmək”dən f.is
bax eybəcərləşmək
“Eybəcərləşdirilmək” dən f.is
məch. 1. Eybəcər hala salınmaq; çirkinləşdirilmək. 2. məc. Təhrif edilmək, korlanmaq
“Eybəcərləşdirmək” dən f.is
f. 1. Eybəcər hala salmaq, kifirləşdirmək, çirkin etmək; çirkin göstərmək. Bu paltar onu eybəcərləşdirir
“Eybəcərləşmək”dən f.is
f. Eybəcər hala düşmək, kifirləşmək, çirkinləşmək, biçimsiz, yöndəmsiz şəkil almaq. [Qaraşa] elə gəlirdi ki, Kələntər çox kök olduğundan, orta boyu bi
is. 1. Eybəcər şeyin halı; kifirlik, çirkinlik, biçimsizlik. Səməd acıqlandığı zaman üzündəki eybəcərlik daha aydın gözə çarpırdı
is. [ər.] köhn. Bayram. Baxmayın eyd günü ayna ilə ayə, vəli; Mahi-nov ol iki əbruyi-dütadən görünür
1. “Eydirmək”dən f.is. 2. is. İnəyi sağarkən onu oxşamaq üçün oxunan mahnı. Eydirmə oxumaq. – Kimdir o qaragöz ellər gəlini? Dilində eydirmə inəkmi sa
f. İnəyi sağmazdan əvvəl onun əmcəklərini südlə dolsun deyə, iki barmaqla sıxmaq və ya balasını azca əmizdirmək
is. [ər.] İkimənalı, üstüörtülü söz və ya ifadə; işarə. Bir otaqda oturuban biz ilən; Könlümü aldığın şirin söz ilən; Gah eyham, işarə, gah göz-qaş il