[lat.] tib. İnhalyasiya otağı; inhalyasiya üçün xüsusi yer
is. [ər.] köhn. 1. Açılma (düyün). 2. Dağılma, bir-birindən ayrılma
is. [ər.] 1. klas. Dönmə, sapma, kənara qaçma, başqa tərəfə meyiletmə, qaçma. Gər doğru isə vəfadə lafın; Məndən nə üçündür inhirafın? Füzuli
is. [ər.] iqt. 1. Bir malı istehsal etmək və ya satmaq, yaxud ondan istifadə etmək hüququnun bir şəxsə, müəssisəyə, dövlətə məxsus olması; monopoliya
1. sif. Təsərrüfatın hər hansı bir sahəsində inhisar hüququndan istifadə edən. İnhisarçı şirkətlər. İnhisarçı trestlər
is. [ər.] kit. 1. Düşmə, aşağı enmə, alçalma. 2. Geri getmə, tənəzzül, düşkünlük. Bir müəyyən qanun üzrədir həyat; Bir doğuş, bir təkamül, bir inhitat
is. [ər.] 1. Bir yerə dəyib geri qayıtma, əksetmə; surətin şüşəyə, suya və ya başqa parlaq bir şeyə dəyib orada əks olunması
“İnildəmək”dən f.is
f. 1. Bərk ağrı, əziyyət, ruhi iztirab və s. nəticəsində yavaşca, ağlar kimi həzin səs çıxarmaq; zarımaq, sızıldamaq
“İnildəşmək”dən f.is
qarş. İnildəmək, inilti səsi çıxarmaq, yazıq-yazıq mələmək (çoxları haqqında). Qoyunlar da toplaşıb inildəşdi, mələşdi, sanki əlibıçaqlı qəssabı görüb
“İnildətmək”dən f.is
icb. İnildəməsinə səbəb olmaq, zarıtmaq. // Çox əziyyət vermək
is. İnləmə səsi, həzin, yanıqlı səs; zarıltı, sızıltı. Çinarlıqda yalnız başıma gəzdim; Bu halda incə bir inilti sezdim
sif. İnilti ilə dolu, şikayətli. Nəhayət, nənəsinin ardı-arası kəsilməyən iniltili çağırışı Cəmili yuxudan ayıltdı
inir-inir inləmək – inilti səsi çıxarmaq, inildəmək. …Ağaclar inirinir inləyir, külək qarşısında ta kötüklərinə qədər əyilir, doğrulurdu
zərf Keçən ildən qabaqkı il. İnişil Aşqabada getmişdim. İnişil yayı kənddə keçirmişdik. – [Qərənfil:] İnişil təşəbbüs qaldırdınız ki, hamam tikək, həl
sif. Keçən ildən qabaqkı il olan, inişil baş vermiş. İnişilki hadisə. – Xüsusən inişilki dağ köçü bütün təfərrüatı ilə [Laçının] xəyalında canlandı
is. [fr.] Su vurmaq üçün şırnaqlı nasos
[fr.] bax mühəndis
bax mühəndislik
is. [ər.] Tanımama, rədd etmə, qəbul və təsdiq etməmə, danma. İkidir gərçi pəriçöhrələrin güftarı; Bir imiş bunların iqrarı ilə inkarı
sif. İnkar edən, rədd edən, danan, qəbul və təsdiq etməyən. İnkaredici dəlillər. – “Molla Nəsrəddin” realizmi və satirası yenə də öz inkaredici, ifşae
sif. İnkar edilə bilməyən, rədd edilə bilməyən, inandırıcı, şəksiz. İnkaredilməz həqiqət. İnkaredilməz fakt
is. İnkar edilə bilməmə, inandırıcılıq, şəksizlik. Faktların inkaredilməzliyi
[ital.] Əsasən idarə, müəssisə xaricində kassalarda toplanmış pulu sənədlər üzrə qəbul etməklə və pul verməklə məşğul olan kassir
is. İnkassatorun işi, vəzifəsi. İnkassatorluq etmək
is. [ər.] Dini etiqadlara görə, qəbirdə ölünü sorğu-sual edən iki mələk. Çox zaman qurduğum cələdəki quşlar yerinə gözlərimə anamın dəhşətli təsvir et
is. [ər.] 1. Qırılma, sınma. // fiz. köhn. İşıq şüalarının şəffaf bir şeyin içindən keçərkən sınması, istiqamətini dəyişməsi
is. [ər.] İrəliyə doğru tərəqqi etmə, artma, yüksəlmə; tərəqqi, yüksəliş. Ölkənin inkişafı. Sənayenin inkişafı
sif. Olduğu kimi qalan, artmayan, irəliləməyən, kamilləşməyən, inkişaf etməyən. İnkişafsız (z.) qalmaq
[lat.] 1. tib. Xəstəliyin yoluxucu andan birinci əlamətlərinin görünməsinə qədər çəkən gizli dövrü. 2
is. [lat.] Yumurtadan süni surətdə (külli miqdarda və ilin istənilən fəslində) cücə çıxarmaq üçün cihaz
[lat.] tar. 1. Düşmənləri ilə ən vəhşi və amansız üsullarla mübarizə etmək üçün katolik kilsəsinin XIII əsrin əvvəlində təşkil etdiyi məhkəmə-polis tə
[lat.] 1. tar. İnkvizisiya məhkəməsinin üzvü (bax inkvizisiya 1-ci mənada). 2. məc. Zalım, cəllad
is. Zalımlıq, cəlladlıq, amansızlıq, zülmkarlıq
təql. Körpə uşaqların ağlamaq səsi. İnqa-inqa deyib sevinir çağa; Bir ana qəlbində gülür kainat. S.Vurğun
is. [ər.] 1. Zorakı ictimai çevriliş; dövlət hakimiyyətinin hakim sinfin əlindən başqa sinfin əlinə keçməsi
sif. və is. [ər. inqilab və fars. …baz] kin. Yalandan özünü inqilabçı göstərən, inqilabla oynayan, inqilabdan öz məqsədləri üçün istifadə edən
is. kin. İnqilabbazın işi, hərəkəti
1. is. İnqilab hərəkatı iştirakçısı, inqilab xadimi. 2. İnqilabi ideyalar daşıyan, inqilabi ruhda olan
is. İnqilabi ruhda olma, inqilabi hərəkatda iştirak etmə; inqilabçının fəaliyyəti, işi, peşəsi. Fəhlə sinfinin inqilabçılığı
sif. 1. İnqilaba aid olan, inqilab mahiyyəti daşıyan, inqilab ruhlu. İnqilabi bayram. İnqilabi himn. İnqilabi mahnılar
sif. İnqilab mahiyyəti, inqilab ruhu verən, inqilabiləşdirən. Fəhlə hərəkatının inqilabiləşdirici qüvvəsi
“İnqilabiləşdirilmək” dən f.is
məch. İnqilabi ruhda dəyişdirilmək, inqilabi mahiyyət verilmək
“İnqilabiləşdirmək” dən f.is
f. İnqilabi ruhda hazırlamaq, inqilabi hərəkata çevirmək, inqilabi xarakter vermək, inqilabi ideyaları yaymaq, inqilabi ruhda tərbiyələndirmək
“İnqilabiləşmək”dən f.is