bax mühəndislik
is. [ər.] Tanımama, rədd etmə, qəbul və təsdiq etməmə, danma. İkidir gərçi pəriçöhrələrin güftarı; Bir imiş bunların iqrarı ilə inkarı
sif. İnkar edən, rədd edən, danan, qəbul və təsdiq etməyən. İnkaredici dəlillər. – “Molla Nəsrəddin” realizmi və satirası yenə də öz inkaredici, ifşae
sif. İnkar edilə bilməyən, rədd edilə bilməyən, inandırıcı, şəksiz. İnkaredilməz həqiqət. İnkaredilməz fakt
is. İnkar edilə bilməmə, inandırıcılıq, şəksizlik. Faktların inkaredilməzliyi
[ital.] Əsasən idarə, müəssisə xaricində kassalarda toplanmış pulu sənədlər üzrə qəbul etməklə və pul verməklə məşğul olan kassir
is. İnkassatorun işi, vəzifəsi. İnkassatorluq etmək
is. [ər.] Dini etiqadlara görə, qəbirdə ölünü sorğu-sual edən iki mələk. Çox zaman qurduğum cələdəki quşlar yerinə gözlərimə anamın dəhşətli təsvir et
is. [ər.] 1. Qırılma, sınma. // fiz. köhn. İşıq şüalarının şəffaf bir şeyin içindən keçərkən sınması, istiqamətini dəyişməsi
is. [ər.] İrəliyə doğru tərəqqi etmə, artma, yüksəlmə; tərəqqi, yüksəliş. Ölkənin inkişafı. Sənayenin inkişafı
sif. Olduğu kimi qalan, artmayan, irəliləməyən, kamilləşməyən, inkişaf etməyən. İnkişafsız (z.) qalmaq
[lat.] 1. tib. Xəstəliyin yoluxucu andan birinci əlamətlərinin görünməsinə qədər çəkən gizli dövrü. 2
is. [lat.] Yumurtadan süni surətdə (külli miqdarda və ilin istənilən fəslində) cücə çıxarmaq üçün cihaz
[lat.] tar. 1. Düşmənləri ilə ən vəhşi və amansız üsullarla mübarizə etmək üçün katolik kilsəsinin XIII əsrin əvvəlində təşkil etdiyi məhkəmə-polis tə
[lat.] 1. tar. İnkvizisiya məhkəməsinin üzvü (bax inkvizisiya 1-ci mənada). 2. məc. Zalım, cəllad
is. Zalımlıq, cəlladlıq, amansızlıq, zülmkarlıq
təql. Körpə uşaqların ağlamaq səsi. İnqa-inqa deyib sevinir çağa; Bir ana qəlbində gülür kainat. S.Vurğun
is. [ər.] 1. Zorakı ictimai çevriliş; dövlət hakimiyyətinin hakim sinfin əlindən başqa sinfin əlinə keçməsi
sif. və is. [ər. inqilab və fars. …baz] kin. Yalandan özünü inqilabçı göstərən, inqilabla oynayan, inqilabdan öz məqsədləri üçün istifadə edən
is. kin. İnqilabbazın işi, hərəkəti
1. is. İnqilab hərəkatı iştirakçısı, inqilab xadimi. 2. İnqilabi ideyalar daşıyan, inqilabi ruhda olan
is. İnqilabi ruhda olma, inqilabi hərəkatda iştirak etmə; inqilabçının fəaliyyəti, işi, peşəsi. Fəhlə sinfinin inqilabçılığı
sif. 1. İnqilaba aid olan, inqilab mahiyyəti daşıyan, inqilab ruhlu. İnqilabi bayram. İnqilabi himn. İnqilabi mahnılar
sif. İnqilab mahiyyəti, inqilab ruhu verən, inqilabiləşdirən. Fəhlə hərəkatının inqilabiləşdirici qüvvəsi
“İnqilabiləşdirilmək” dən f.is
məch. İnqilabi ruhda dəyişdirilmək, inqilabi mahiyyət verilmək
“İnqilabiləşdirmək” dən f.is
f. İnqilabi ruhda hazırlamaq, inqilabi hərəkata çevirmək, inqilabi xarakter vermək, inqilabi ideyaları yaymaq, inqilabi ruhda tərbiyələndirmək
“İnqilabiləşmək”dən f.is
f. İnqilabi ideyaları dərindən dərk etmək, mənimsəmək
is. [ər.] Sonu kəsilmə, bitmə, sönmə, məhv olma. □ İnqiraz etmək – sonu kəsilmək, bitmək, məhv olmaq
is. [lat.] Mürəkkəb birləşmənin və ya qarışığın tərkib hissəsi
is. Çeçenlərə yaxın olan Şimali Qafqaz xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. İnquş dili. İnquş mahnıları
zərf və sif. İnquş dilində. İnquşca öyrənmək. İnquşca danışmaq
“İnləmək”dən f.is
bax inildəmək. [Ərən:] Günəş çıxandan batana qədər ağır işdən inləyən qullar Mariqerini sevinclə qarşıladılar
“İnlətmək”dən f.is
bax inildətmək. [İnci:] …Köksümün içində çarpan ürəkdir; Məni də inlədən tək bir diləkdir. A.Şaiq. [Elxan:] Bu səs bir xatirat mizrabı kimi qəlbimin b
is. İnilti, inləmə. İnləyirsən, o inləyiş nə üçündür, qafilsən; Bilmədinmi hansı sinfin mədfənidir o məskən? M
is. [ər.] 1. Açıq-sarı çiçəkləri olan, quraqlığa davamlı ağac və bu ağacın qırmızı qabıqlı, bərk çəyirdəkli xırda, şirin meyvəsi
is. mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı
sif. İnnab rəngində, qırmızı. İnnabı parça. – Simi-zənəxdandı, mirvaridəndan; İnnabı ləbləri can dərmanıdı
is. İnnab ağacları əkilmiş yer. Bağ başdan-başa innablıqdır
is. [lat.] anat. Bədənin və ya toxumanın qeyri-bərabər elementlərlə təchizi
is. [ər.] “Üns” (insan) və “cins” sözlərinin dəyişilmiş şəkli olub, “bəşər, insan, canlı” mənasında işlənir
is. [ər.] 1. İnsanda vicdan və ədalət hissi, öz hərəkətləri üçün mənəvi məsuliyyət hissi; vicdana müvafiq hərəkət
zərf [ər.] İnsafla deyilsə, düzü deyilsə, həqiqətdə (təsdiq bildirir). İnsafən o, yaxşı işçidir. İnsafən yaxşı uşaqdır
sif. İnsafı olan, insafla iş görən. İnsaflı adam. – [Vəli bəy:] Çox insaflı adamsan, mən çalışmağımı hesab etmirəm, çünki dost dost yolunda canını da
sif. 1. İnsaflı olmayan, mürüvvətsiz; zalım, qəddar, rəhmsiz. İnsafsız günəş də ki batmaq bilmirdi. E