1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya
is. Plov üzərinə, yanına qoyulan xuruş. Aşın qarası azdır
is. Yer kürəsinin torpaqla örtülü hissəsi; torpaq (su qarşılığı). Qarada və suda. Qara qüvvələri
is. Birini qorxduğu və ya çəkindiyi bir şeylə və ya bir işlə hədələmə, qorxutma; hədə. □ Qara-qorxu gəlmək – qorxutmaq, hədələmək
is. 1. Qarabasma. [Əhməd:] Ay oğlum, … adamı yuxuda çox qara-qura basar, hər yuxuya inanmaq olmaz. (Nağıl)
is. məh. 1. Canavarın, qurdun ləqəbi. 2. Qoyun sürüsünün qabağına düşən erkək keçi, dıbır
sif. Bədəni başqa rəng, ayaqları isə qara olan. Qaraayaq at. Qaraayaq it
is. bayt. Çox yoluxucu malqara azarı
zərf 1. İzincə, təqib edərək, ardınca düşərək, özünü göstərmədən, izləyərək. [Fərhad:] Nə qarabaqara düşübsən, dalımca gəzirsən! Ə
is. Yuxuda görülən, yaxud xəyala gələn qorxunc şeylər; vahimə, kabus
is. köhn. Qulluqçu qadın (qız). …Onun bacısı Səkinə xanım pəncərə qabağında durub qarabaşı Gülsəbanı çağırır
is. bot. Toxumundan yarma, un hazırlanan tarla bitkisi. Qarabaşaq və yulafda B vitamini vardır
is. köhn. Qulluq-çuluq, kənizlik
is. zool. Balıqla qidalanan uzunboğaz, qısaayaq, cəld üzən su quşu
sif. Bəxtsiz, bədbəxt, talesiz. [Nadir] özünün şəxsi həyatda qarabəxt olduğunu anladı. B.Talıblı
sif. Qarabuğdayı, qaraşın. Qarabəniz qız, oğlan. – Həqiqətdə bu qadınların heç birisi təbrizliyə bənzəmirdi
sif. Bığları qara. Qarabığ kişi. – Sadədil muzdur indi anladı ki, uzunboylu, qarabığlı müsafir xozeyin deyilmiş, oğru imiş
is. zool. Torağay cinsindən döşündə iri qara xal olan bir quş
sif. dan. Son dərəcə mütəəssib
is. Difteritin xalq arasında adı
is. k.t. Çovdar
sif. Dərisinin rəngi buğdayı olan, qarabəniz. Gülpəri qısaboylu, dolu əndamlı, qarabuğdayı bir qız idi
sif. 1. Qara rəngli, qaramtıl. 2. məc. Dəyərsiz, qiymətsiz mənasında. O qaraca qəpiyə o qədər məhəbbətimiz var ki, qeyri işlər yadımıza düşməyir
is. k.t. 1. Dəni qara toz halına salan taxıl xəstəliyi. 2. Taxıl dənləri arasında olan yumru və xırda zərərli bitki dəni
sif. İçində qaraca olan. Qaracalı buğda
is. məh. Qara neftlə dolu çuxur, ya quyu
is. 1. Avropa, Asiya və Afrikada köçəri və yarımköçəri qruplar halında yaşayan və əslən hindistanlı olan bir xalq
is. 1. Qaraçı həyatı, qaraçı güzəranı, qaraçı məişəti. 2. məc. Qışqırıqçılıq, küy-kələkçilik; həyasızca qışqırıq salma, həyasızlıq
is. Qara neftlə yanan çıraq. Tez gedib Şərəf xalanın evinə çatdım, gördüm evin içində bir qaraçıraq yanır
is. bot. Neştər şəklində yarpaqları olan bir bitki. Qaraçöhrənin yarpaqları ensiz neştər şəklində olub, iki cərgəyə düzülmüşdür
is. bot. Küncüt fəsiləsindən bir bitki olub, qara və ətirli tumu çörəyin üzünə səpilir
is. bot. Küncütə oxşar, bir qədər ətirli tum meyvə verən cənub bitkisi; itotu
sif. dan. Uğursuz, bədşüküm, ağırayaq. [Gəlin:] Elə Cahandar ağanın özü də sonradan, – qaradabansan, gələn kimi evimə qan saldın, – deyə mənim üstümə
qaradalaq etmək – 1) çox qovaraq əldən salmaq, üzmək. Bu vuruşmada Nəbi Haqverdi yüzbaşını qovub qaradalaq etdi
1. sif. Dərisinin rəngi qara olan. Qaradərili adam. 2. İs. mənasında, cəm şəklində: qaradərililər – zəncilər
sif. Dırnaqlarının rəngi qara olan. Xəzər sərkərdəsinin qaradırnaqlı atı insan qanına hərisdir. M.Hüseyn
sif. Daima susan, laldinməz, danışmaz. Qaradinməz adam. – Təbiətən qaradinməz (z.) və qaşqabaqlı olan Rüstəm uzaqdan Rza Qəhrəmanini görən kimi başını
zərf Susmuş halda, küsmüş kimi. [Süleyman:] Balam, nə olub ki, belə qaradinməzcə oturubsan, yoxsa dünyanın dərdi sənə qalıbdır? Ü
is. Qaradinməz adamın xasiyyəti; danışmamazlıq. Azadda Cumanınkına oxşayan xasiyyət onun qaradinməzliyi idi
bax qorodovoy. Sərvər fit çalır, qaradovoy çağırır. Qoçular həmən saat qoyub qaçırlar. Ü.Hacıbəyov
sif. Döşü qara olan. Qaradöşlü toyuq
sif. köhn. Qarğış ifadə edən söz (adətən köməkçi feillərlə işlənir). [Ana qışqırır:] Əndamın açılsın, qaraduvaq olasan, yaşın qara gəlsin, ay Gülpəri,
is. zool. Evlərin soba və buxarıya yaxın isti divar dəliklərində gizlənən və gecələr kəsik-kəsik cırıldayan qaramtıl cücü
is. dan. Bədbəxt, yazıq. [Mamaça:] A, a, a! Qarageymiş, … heç xəbərüvüz var ki, bizim kənddə Kəblə Qayxanım doğub? H
1. sif. Dənəsi, giləsi qara olan. Qaragilə üzüm. 2. is. Salxımlı qara və ya qırmızı turş meyvəsi olan kol bitki və bu bitkinin meyvəsi
sif. Gözləri qara. Qaragöz qız. Qaragöz oğlan. – Böyük qız ucaboylu, incəbelli, qaragözlü, uzun qarasaçlı, … nəzakətli bir … gözəl olduğunu sübut edir
qaragözlük etmək dan. – yalandan ağlamaq, aldatmaq üçün özünü ağlayan kimi göstərmək