“Qarlaşmaq”dan f.is
1. f. Qara dönmək, qar şəklinə çevrilmək. 2. qarş. Əylənmək üçün bir-birinə qartopu atmaq; qar atmaq; qargülləsi oynamaq
sif. 1. Qarla örtülmüş, qarla örtülü. Qarlı dağlar. Qarlı çöllər. Qarlı damlar. – Qarlı, qartallı bir yığın dağlar; Ta uzaqlardan bəmbəyaz parlar
sif. Daim qar və boran olan, havası sərt olan. Qarlı-boranlı hava. Qarlı-boranlı çöllər
is. Çoxlu qar olan yer, qar basmış yer. Həcər meşəli qarlıqlarla irəlilədi. S.Rəhimov
“Qarmaq2”dan f.is
is. 1. Şey asmaq, yaxud qaldırmaq üçün ucu yuxarıya doğru əyilmiş qalın mıx, çəngəl. Əti qarmaqdan asmaq
f. bax qanırmaq. Hətta utanmadan boylu qadının; Qollarını qarıb gəzdi polislər. M.Rahim
sif. və zərf 1. Bir-biri üstünə, necə gəldi tökülmüş, bir-birinə qarışmış; qat-qarışıq, nizamsız, qaydasız, tərtibsiz
is. 1. Nizamsızlıq, tərtibsizlik, qarışıqlıq, qaydasızlıq. Bu evə yenicə köçmüşük, hələ qarmaqarışıqlıqdan heç şey tapmaq olmaz
sif. Buynuzları qarmaq kimi əyri olan. Gülüşgəlin qarmaqbuynuz inəkdən yaxşıca süd sağır. S.Rəhimov
is. Balaca qarmaq
“Qarmaqlamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi qarmağa keçirmək, qarmağa vurmaq, qarmağa ilişdirmək, qarmaqdan asmaq, yaxud qarmaqla qaldırmaq
“Qarmaqlanmaq”dan f.is
məch. 1. Qarmağa keçirilmək, qarmaqdan asılmaq, yaxud qarmaqla qaldırılmaq. // Qarmaqla tutulmaq (balıq)
sif. Ucunda qarmağı olan. Qarmaqlı zəncir. Qarmaqlı kəmər
bax qarmaqvari
sif. Qarmağa oxşayan, qarmaq kimi əyri. Ənqa quşunun … çatma qaşları vardı, amma qarmaqvari dimdiyi qartal dimdiyini andırırdı və dörd qanadı ilə cayn
“Qarmalamaq”dan f.is
f. Tez-tələsik tutub götürmək, qapmaq, yapışmaq, tutmaq, qamarlamaq. [Axund] gah o xuruşdan, gah bu xuruşdan qarmalayıb plova qarışdırıb udurdu içəri
“Qarmalanmaq”dan f.is
məch. Tez-tələsik ikiəlli götürülmək, qapılmaq, qamarlanmaq
is. [rus. əsli yun.] Üzərində dilləri olan iki taxtaya bənd edilmiş açılıbyığılan körüklərdən ibarət musiqi aləti
is. Qarmon çalan çalğıçı. Qarmonçalan Minayənin dalınca bəlkə bir uşaq qaçırmaq lazım idi. Ə.Əbülhəsən
is. Qarmonçu peşəsi, sənəti
[rus.] bax qarmon. İvana kamança xoş gəlmir. Ona qarmoşka lazımdır. M.S.Ordubadi
is. məh. Qar duran yer, qar qalmış yer
sif. və is. dan. Lüt, kasıb, yoxsul (bəzən təhqir yerində deyilir). [Hətəm xan:] Bab olmayan bir qarnıaçıqla qohum olmaq mənim işim deyildir
zərf Doyunca, doyduracaq qədər
bax qarnıyoğun. [Əmiraslan baba:] Bu kəndin qarnışişik Lələş adlı kəndxudası vardı. S.Rəhimov
is. 1. Dəniz böcəyinin çox hamar və parlaq qabığı; balıqqulağı. 2. bot. Əksərən məzarlıqlarda bitən tikanlı, yapıq bir bitki və onun xalq təbabətində
sif. və is. Şişman, dolğun, çox kök, yekəqarın. Qəfəsinin dalında bir qarnıyoğun … oturub yazıya məşğul idi
is. [fr.] Ət və balıq yeməklərinin yanında verilən bişmiş xəmir, tərəvəz məmulatları (makaron, kartof, göy noxud və s
[fr.] Bir iş üçün lazım olan şeylər komplekti. Mebel qarnituru. Şrift qarnituru
[fr.] Bir yerdə (qalada, şəhərdə, istehkamda və s.-də) müvəqqəti və ya həmişəlik yerləşən qoşun hissəsi və hərbi idarələr
sif. Qarovluğu olan. Qarov adam
is. Bəzi adamların gecələr və alaqaranlıqda zəif görməsindən, ya da heç görməməsindən ibarət görmə nöqsanı
is. 1. Keşikçi, gözətçi. Qarovul əlində nizə o tərəf-bu tərəfə gedirdi. M.S.Ordubadi. □ Qarovul çəkmək – keşik çəkmək, qorumaq
is. bax qarovul 1-ci mənada. Qarovulçu qoymaq istəyirəm, – deyə Şeyda gözlərini Arazın gözlərinə dikdi
is. Keşikçilik, qarovulçu vəzifəsi
is. Qarovul üçün bina, budka və s. Bu halda qarovulxanaları yoxlamaq üçün gələn Fəxrəddin dörd nəfər yavəri ilə bərabər qarovulxanaya girdi
“Qarovullamaq”dan f.is. [Qoca:] Belə tuşqul atıcı mən görməmişəm, qarovullamağı da çox uzaq çəkmədi, amma yenə düz vurdu
f. 1. Nişan almaq. Tüfəng ilə quşu qarovullamaq. 2. Pusquda dayanmaq, pusqulamaq, güdmək
is. Keşikçilik, gözətçilik. Qarovulluq etmək. // Keşik; keşik çəkmə. Neft dəllallarına mədən qarovulluğunu Sabunçunun qoçuları çəkərdi
is. xüs. Yağmış qarın qalınlığını ölçmək üçün cihaz
is. Kəsici qabaq dişlər, qarpan (qırpan) ön dişlər
f. Dırnaqla bərk qaşınmaq