1. “Qanırmaq”dan məch. 2. f. Çevrilmək, dönmək. [Nadir] dərhal məstliyindən ayıldı və qanırılıb baxdıqda Məstan bəyi gördü
“Qanırmaq”dan f.is
f. Burmaq, əymək, qatlamaq, bükmək, qarmaq, çevirmək. Yenə bir-birinə yanaşdılar, bu dəfə başlarını qanırıb, peysərlərini bir-birinə sürtüb, ayrıldıla
“Qanırmaq”dan icb
sif. Adamayovuşmaz, adamdanqaçan, adama isinişməyən; üzügülməz; xoşa gəlməyən. Qanısoyuq adam. O, çox qanısoyuqdur
is. Adama yovuşmama, adamdan qaçma, adama isinişməmə; qanısoyuq adamın keyfiyyəti
sif. Adamların rəğbətini özünə cəlb edən, özünə qarşı hüsn-rəğbət oyadan; sevimli, qanıisti. Qanışirin adam
is. Qanışirin adamın keyfiyyəti; sevimlilik, qanıistilik
sif. Zalım, qəddar, rəhmsiz, vəhşi. Simaca kafir, qaniçən, talançı və cəsur olan bu tayfa [hun tayfası] … hədsiz zülmlər etmişlər
bax qaniçən. Gördülər qaniçici gözlərini əhli-nəzər; Bu sitəmkarları axırda tutar qan, dedilər. S.Ə.Şirvani
is. Zalımlıq, qəddarlıq, rəhmsizlik, vəhşilik
bax qankəsici. Qankəsən ot
sif. Qan axmasını dayandıran. Qankəsici dərman
is. tib. Müalicə məqsədi ilə xəstənin bədəninə başqasından alınmış qanı, yaxud öz bədəninin bir yerindən alınmış qanı başqa yerinə yeritmə
is. bot. Yarpağı tikanlı, özəyi yeyilən alaq bitkisi; qalağan. Qanqallar da çiçək açmışdı. İ.Əfəndiyev
sif. Qanqal bitən, qanqalı çox olan. Qanqallı əkin. Qanqallı çöllər
is. Çoxlu qanqal bitən yer. Belə bəhs edərək, gəlib bir kolluq və qanqallıq yerdə qazılmış qəbrə çatdılar
sif. Əhvalı pozan, pərt edən, əsəbiləşdirən. Qanqaraldan söz
sif. bax qanqaraldan. Qanqaraldıcı söz. Qanqaraldıcı xəbər
“Hansı” sözünün qədimi forması. Vəsfində Nəsimi sözünü ərşə çıxardı; Qanqı sədəfin incisi buldu bu nizami? Nəsimi
f. məh. Diləmək, yalvarmaq, arzusunda olmaq, həsrətində olmaq. Sail, qapıdan baxma bizə, pis göz atarsan! Çox qanqıma, durram, elə vurram ki, batarsan
sif. Qan kimi qırmızı, qıpqırmızı. Gözlərdə dolaşan qanqırmızı su; Ötən yarışların nəticəsiydi. M.Müşfiq
[yun.] tib. Qan dövranının pozulması nəticəsində toxuma və ya bədənin bir yerinin çürüyərək ölməsi. Ayağı qanqren olmaq
sif. tib. Qanqren olmuş. Qanqrenli barmaq
is. [ing.] Quldur, soyğunçu, bandit
1. is. bot. Qan dayandırmaq üçün xalq təbabətində işlədilən bir bitki. 2. sif. Axan qanı qurudan, dayandıran
sif. 1. Qana batmış, qana bulaşmış. Qanlı paltar. Qanlı silah. – Fəhlələrdən bir neçə nəfəri Qurbanın qanlı cənazəsini kazarmaya gətirirlər
zərf Düşmən, qan düşməni. [Bayram:] …Öldürməkdən nə hasil? Mən özüm də qanlı-qaçaq ollam. M.F.Axundzadə
sif. Xatalı, qorxulu, qana bais ola bilən
zərf Düşməncəsinə, qeyzlə, acıqlı-acıqlı. Usta yenə arabir Tahirə qanlıqanlı baxır, narazı halda başını bulayırdı
is. dan. Düşmən. Amma Murtuza Qulu xanla araları yoxdur, qanlıbıçaqdırlar. M.S.Ordubadi. Ancaq o çox sadədir, tərifi-zadı sevməz; Elə bil ki, şöhrətlə
is. 1. Qanlı, qana bulaşmış şeyin halı. 2. Bədəndə qan çoxluğu; dolğunluq. 3. Qatillik, canilik, adam öldürmə
“Qanmaq”dan f.is
f. Anlamaq, başa düşmək. [Şahbaz bəy:] Əmi, qanmıram ki, siz necə Parij əhlinin adət və xəvasından xəbərdarsınız? M
sif. Anlamaz, anlaqsız, düşüncəsiz, qanacaqsız; ədəbsiz, tərbiyəsiz. …Bir para qanmaz adamlar gedib özgəsinin yaxasından yapışar, o da gəlib sizin yax
zərf Ədəbsizcəsinə, heyvancasına
is. Anlamazlıq, düşüncəsizlik, qanacaqsızlıq, tərbiyəsizlik. [Kosaoğlu:] Özünü niyə qanmazlığa qoyursan? Səni əsgərlikdən saxladım, kolxozun yerini ve
is. bot. Nəm yerlərdə, su kənarlarında, əkinlərin arasında və zibilli yerlərdə bitən birillik bitki
[rus. канава] Arx. Qarlar əridikcə əmələ gələn sular qanovlara gedə bilmir, yolun ortasında qalırdı. Ə
is. [fars.] Əksərən al-əlvan olan zərif ipək parça. // Bu parçadan tikilmiş. Qanovuz köynək. Qanovuz yorğan
sif. Tünd, pürrəng. Şamama dəmdə olan ağ samovardan, qədimlərdə deyildiyi kimi, qanovuzu bir çay töküb gilənar mürəbbəsi ilə mənim qabağıma qoyur
f. Çevrilmək, dönmək, üzünü çevirmək. Fərhad arabir qanrılıb geri baxır və döyüşçülərin nə cür gəldiyini yoxlayırdı
1. sif. Qanı az olan, zəif, cansız. // Qanı qaçmış, rəngi qaçmış, solğun. Qansız dodaqları tərpəndisə də, səs gəlmədi
“Qansızlaşdırılmaq” dan f.is
məch. Qanı azaldılmaq, qansız hala salınmaq
“Qansızlaşdırmaq”dan f.is
f. Qanını azaltmaq, qansız bir hala gətirmək; yeməyini azaltmaq və ya çox yormaq nəticəsində zəiflətmək
“Qansızlaşmaq”dan f.is
f. Qanı azalmaq, qansız bir hala gəlmək, yeməmək və ya yorğunluq nəticəsində qansız olmaq, zəifləşmək