qoş. Sözə qoşularaq, onun ifadə etdiyi şeyə oxşarlığı bildirir: …kimi, …tək, …bənzər, …oxşar. İlan sayağı qıvrılıb
zərf Bənzərlik bildirir: cür, kimi, tərzdə, vəziyyətdə, qaydada. Paltarlarının hamısını usta Ağabala topladı, dolma bükülü sayaq bir fitəyə büküb qoyd
bax sayıq 2-ci mənada. [Halaypozan] özü də elə sayaq yatardı ki, lap sərçə kimi. “Koroğlu”. Çadırlar uyqudadır, atanlar orda sayaq; Gəray bəyin yanınd
“Sayaqlamaq”dan f.is
bax sayıqlamaq. Oğlan oyuna bir mərtəbədə aludə olmuşdu ki, gecə vaqiədə də oyundan sayaqlayırdı. Ə.Haqverdiyev
“Sayalanmaq”dan f.is
f. məh. Sağalmaq Yara sayalanıb. – Nəzakət vaxtında, xublar çağında; Baxdım, yar yarası sayalanıbdı. “Qurbani”
zərf Say etibarilə, sayına görə; miqdarca, miqdarına görə. Sayca çox. Sayca az dəstə. – [Döyüşçülər] kəndin sayca az və meşəyə qaçmış olan camaatını g
“Saydırmaq”dan f.is
icb. 1. Saymağa, hesablamağa məcbur etmək, sayma işi gördürmək. Pulları təzədən saydırmaq. 2. məc. Saymağa, hörmət etməyə, hesablaşmağa vadar etmək
is. [fars.] 1. Kölgə. Sən bir ağacsan ki, ömründə heç kəs; Nə sayə görübdür, nə səmər səndən. Q.Zakir
is. [fars.] klas. Üstü yarpaq, şax və s. ilə örtülü yer; çardaq, kölgəlik. Göstərdi bir tərəfdə bir sayəban; “Otur burda, bu yer sənindir” – dedi
is. 1. Bir şeyi hesablamaq üçün xüsusi quruluşlu cihaz, alət. Elektrik (qaz) sayğacı (işlənən elektrikin, suyun, qazın miqdarını hesablayan cihaz)
is. 1. Hörmət, ehtiram, sayma, ehtiram etmə. [Birinci qulam:] Çəkil ordan, nə sayğı bilməz adam. H.Cavid
sif. 1. Başqalarına sayğı göstərən, hörmət edən; sayan. 2. Sayılan, hörmətli, möhtərəm
sif. 1. Ehtiram göstərməyən, hörmət etməyən, hörmət gözləməyən, saymazlıq göstərən, saymaz. [Aydəmir heyrətlə gülərək:] Bu sayğısız adamlara vaqonlard
is. 1. Ehtiramsızlıq, saya almama, saymazlıq. 2. Ehtiyatsızlıq, diqqətsizlik, saymazlıq, laqeydlik, fikir verməmə, aldırmama, vecinə almama
sif. dan. Sakit, durğun, küləksiz. Sayxaş hava
is. dan. Sayxaş havanın vəziyyəti; sakitlik, durğunluq
“Sayxaşmaq”dan f.is
f. məh. Sayxaş olmaq, sakitləşmək. Hava sayxaşdı. ◊ Ara sayxaşmaq – bax ara
bax hesablayıcı 1-ci mənada
sif. və zərf 1. Öz işində, hərəkətində ehtiyatlı, gözüaçıq, ayıq, oyanıq olan, sərvaxt. Sayıq adam. – Hər cəbhədə ayıq, sayıq; Əsgər kimi durmalıyıq
1. “Sayıqlamaq”dan f.is. 2. Huşunu itirmiş xəstənin, yaxud yuxuda olan adamın ağzından çıxan rabitəsiz, mənasız sözlər
f. 1. Huşunu itirmiş halda və ya yuxuda ikən rabitəsiz, aydın olmayan sözlər danışmaq. Bütün gecəni sayıqlamaq
is. İşində, hərəkətində sayıq, ehtiyatlı, diqqətli olma; oyanıqlıq, ayıqlıq, sərvaxtlıq. Sayıqlıq göstərmək
sif. 1. Sayı az olan, az təsadüf edilən, az görülən, tək-tək olan. Bəzi hadisələr tarixdə sayılıdır. 2
“Sayılmaq”dan f.is
məch. 1. Hesablanmaq, sayı, ədədi bilinmək. Kitablar sayılıb qurtardı. Siyahılar sayıldı. 2. Hesab edilmək, bilinmək, …kimi qiymətləndirilmək
sif. və zərf Mənasız, məzmunsuz, rabitəsiz, məntiqsiz. Sayır-bayır danışmaq. – Gülünün hərarəti çox artmışdı
is. zool. Xortum kimi burnu və lirayaoxşar buynuzları olan gövşəyən qoşadırnaqlı heyvan, antilopun bir növü
“Saylaşmaq”dan f.is
f. Dayazlaşmaq (göl, çay, dəniz və s. haqqında)
“Saymaq”dan f.is
f. 1. Rəqəmləri sıra ilə demək, sadalamaq, sanamaq. Yüzə qədər saymaq. – Salman ona qədər saydı. S.Rəhimov
bax saymazlıq. [Zaman:] Daha bu yerədək adamı saymamazlıq olmaz ki? Ə.Haqverdiyev
sif. 1. Saymayan, məhəl qoymayan, vecinə almayan, diqqətsiz, laqeyd, başısoyuq. Saymaz adam. // Zərf mənasında
bax saymazcasına. Usta Qiyas saymazca və ağır-ağır evə girib göstərilən yerdə oturdu… M.İbrahimov
bax saymazyana
is. Etinasızlıq, hörmətsizlik, saymaz münasibət. Ağca qarıya ərinin bu saymazlığı elə ağır gəldi ki, o dözməyib yerindən qalxdı
zərf Saymaz, saymazlıqla, etina etmədən, etinasızlıqla, saymazcasına. Saymazyana danışmaq. Saymazyana ötüb getmək
is. Saymazyana hərəkət, saymazlıq, etinasızlıq. Saymazyanalıq etmək
sif. qəd. Xəstə. Qurbani der: könlüm bundan sayrıdır; Nə etmişəm, yarım məndən ayrıdır? Qurbani
“Sayrılmaq”dan f.is
bax sayrışmaq 1-ci mənada. Siyah zülfün buxaq altda qıvrılır; Ala gözlər can almağa sayrılır. M.P.Vaqif
“Sayrışmaq”dan f.is
f. 1. Titrək, zəif işıq saçmaq, parlamaq, şəfəq buraxmaq. Məğrib səmtində hələ ulduzlar göy üzündə sayrışırdı
sif. və zərf Sayca, miqdarca çox olan, sayılması mümkün olmayan, həddən artıq çox, saysız-hesabsız. Saysız qoşun
bax saysız. Saysızhesabsız adam. – … Saysız-hesabsız soyğunçu tayfa atlarının ayağı altında torpaq … bərkimişdi
sif. məh. Boylu-buxunlu, enlikürək, bazburudlu; yekə, iri, sağlam. Saytal adam. – [Alo:] Qanlı hər adama əl vurmaz