is. Mənfəət, xeyir, fayda. Bu işin sənə sərfəsi yoxdur
sif. Xeyirli, mənfəətli, faydalı, əlverişli. Sərfəli iş. – [Dərya:] Belə bilirəm ki, adamın canına, ruhuna, əsəbinə bifayda mətləblərdən xali olsan sə
sif. və zərf Xeyirsiz, faydasız, əlverişsiz, əbəs, hədər. Sərfəsiz iş. Sərfəsiz saziş. – Nəqdi-ömrüm sərfəsiz xərc eylədim bazaridə
is. [ər. “sərf” söz. cəmi] köhn. Sərf olunan şeylər, xərc olunan pullar; məxaric
sif. və zərf [fars.] Yersizyurdsuz, sərsəri, avara. Sərgərdan adam. – Ata-ana nazı ilə böyümüş Budaq indi çox şeyə tamarzı qalırdı
is. Sərgərdan adamın halı, vəziyyəti; özündən asılı olmayaraq heç bir iş görə bilməmə, avara qalma. Hicr sərgərdanlığın çərxi-fələkdən görməzəm; Bu cə
is. 1. Camaata göstərilmək üçün müəyyən qaydada qoyulmuş, ya asılmış şeylər və onların nümayiş etdirildiyi yer
is. [fars.] Birinin başına gələn hadisə, qəziyyə, əhvalat, macəra. Başına gələn sərgüzəşti danışmaq. – Belə kiçik yaşda olan bir qızın nə kimi faciəli
sif. [fars. sər və ər. hesab] Gözüaçıq, ayıq, sayıq. □ Sərhesab olmaq – ayıq olmaq, sayıq olmaq. [Şahmar bəy:] …Gedin, görək, Allah nə istəyib, sərhes
is. [fars. sər və ər. hədd] 1. Qonşu torpaqları, sahələri, ərazini bir-birindən ayıran xətt; mərz. Avropa ilə Asiyanın sərhədi
is. Dövlət sərhədini mühafizə edən, onu qoruyan əsgər. Sərhədçi dəstəsi. Sərhədçilər marşı. – Burada sərhədin keşiyində duranlar yalnız rəsmi sərhədçi
is. [fars] 1. Qoşun böyüyü, alay komandiri. 2. Polkovnik
sif. [fars.] İçmiş, kefli. Sərxoş adam. – Yusif sərxoş (z.) halda, o tərəfə-bu tərəfə yırğalana-yırğalana gəlib çıxdı
is. 1. Sərxoş adamın halı; keflilik. Çünki içmək onu xarab elədi, o qədər içirdi ki, bir saat da sərxoşluqdan ayıq olmurdu
sif. [ər.] 1. Açıqdan-açığa, aydınca. 2. Şəksiz-şübhəsiz
zərf Sərələnmiş halda (olan), yerdə sərili qalmış
bax sarılı. Sübhdən axşamadək Səməd ağaca sərili çığırardı, bağırardı və ağzına gələni də qardaşına deyərdi
sif. Sərilmiş. Sərili paltar
“Sərilmək2”dən f.is
“Sərilmək1”dən f.is
f. 1. Əl və ayaqlarını açıb uzanmaq. Divana sərilmək. Xalça üstünə sərilmək. – Qucağı uşaqlı arvadlardan bir neçəsi özündən gedib, qarın üstünə sərilm
bax sarınmaq. Qaraqaş tilsimli qılıncnan əjdahanı quyruğunnan yaraladı. Əjdaha dönüb sərildi Qaraqaşa
“Sərimək”dən f.is
f. 1. bax sarımaq 2-ci mənada. Əlini sərimək. Belini sərimək. – Kazımın başını səriyib bir tərəfə yıxmışdılar
sif. 1. Az soyuq, ilıq ilə soyuq arası. Sərin hava. Sərin su. Sərin çeşmə. Sərin meh. – İtlər, çobanlar meşələrə, sərin kölgələrə çəkilmişdilər
sif. Bir az sərin, az sərin, bir az soyuq. Sərincə bir axşam. Sərincə yer tapıb oturmaq. – Evinin qabaq tərəfi eniş dağdır, dal tərəfi şəhərə baxır
is. Otaqda, binada sərinlik yaratmaq üçün cihaz, qurğu; ventilyator. Sərinkeş bayırdan havanı çəkib süzgəcdən keçirərək soyudur, sonra isə ventilyator
sif. Sərinlik verən; soyuq. Sərinlədici içkilər
“Sərinləmək”dən f.is
1. f. Sərin olmaq, sərin düşmək. Axşamüstü hava sərinlədi. 2. bax sərinlənmək. [Nuriyyə:] Mən arxın büllur kimi duru suyu ilə üzümü yuyub sərinlədim
“Sərinlənmək”dən f.is
məch. Sərində oturmaq, yaxud sərin su içmək, sərin su ilə yuyunmaq və s. ilə özünü sərinlətmək, hərarətini azaltmaq
sif. Sərinlik yaratmaq, sərin etmək üçün işlədilən. Sərinləşdirici içkilər
“Sərinləşdirmək”dən f.is
bax sərinlətmək
“Sərinləşmək”dən f.is
1. Bax sərinləmək. [Pəri Cadu:] Sən də get içəri, su töksünlər, əl-üzünü yu, bir az sərinləş. Ə.Haqverdiyev
“Sərinlətmək”dən f.is
f. 1. Sərin etmək, sərinləşdirmək. Yağış havanı sərinlətdi. – [Ağaclar] qəsrin alçaq hasarının dibində bitdikləri üçün qəsrin həyətini sərinlətmək vəz
is. 1. Sərin hava. Sərinlik düşmək. – Bir az əvvəl yağmış yağışdan sonra havada sərinlik və rütubət hiss olunurdu
is. [fars.] Bir işə bələdlik, bir işi bacarma; təcrübə, bacarıq. Bağ işlərində səriştəm yoxdur. Ovçuluqda səriştəsi var
sif. Səriştəsi, bacarığı, təcrübəsi olan, bir işə bələd olan. Əkinçilikdə səriştəli aqronom. Dülgərlikdə səriştəli adam
sif. Bir işdə səriştəsi, bacarığı, təcrübəsi olmayan, bir işə bələd olmayan. Səriştəsiz adam
[fars.] bax dikbaş
is. [fars.] Böyük qoşun birləşmələrinin başçısı; komandan. Əyinlərinə dəmir geyim geymiş sərkərdələr öz dəstələri ilə bərabər küçələrə çıxmışdılar
is. Sərkərdə vəzifəsi, böyük qoşun hissələrinə başçılıq etmə; komandanlıq. Bu möhtəşəm qalanı hədələyən orduların ən böyüyünə o, sərkərdəlik etmişdir
is. Tənə, qaxınc, töhmət, məzəmmət, danlaq. Özüm də bilmirəm, nədir günahım; Başıma yer-yerdən sərkilər yağır
is. [fars. sər və ər. lövhə] Əsərin və ya qəzetin başda yazılan qısa adı; məqalənin adı; başlıq. Birinci hissənin sərlövhəsi
sif. Sərlövhəsi olan, sərlövhə qoyulmuş. Sərlövhəli məktub. – Bu şeir Lermontovun “Mələk” sərlövhəli mənzuməsinə nəzirədir, – dedim
is. [fars.] Bir şey üçün qoyulan və ya lazım olan pul, maya; kapital. [Hacı Fərəc:] …Həmin o sərmayədir məni dəlidivanə eyləyən