is. 1. Südçünün işi, peşəsi. Südçülük eləmək. 2. Süd məhsulları hazırlama. Südçülüyün inkişafı
is. Süd tökmək üçün qab
sif. Eyni anadan süd əmən uşaqlardan hər biri; süd qardaşı (bacısı)
sif. Bir-birinin dalınca doğulan. Südəcər uşaqlar. – [Pəri nənə:] [Hümmətin] bir böyük külfəti vardır
sif. 1. Döş əmən, süd əmən; körpə, çağa. [Ceyran:] Qucağındakı südəmər uşağını nə etsin? S.Hüseyn. …[Fotoqraf] südəmər uşaq tutan qadın gördükdə diksi
is. 1. Süd məhsulları hazırlanan və saxlanılan yer, bina. Heyvandarlıq fermalarında tikilən köməkçi binalar: yem sexi və ya yem mətbəxi, qüvvətli yeml
is. bot. İçində süd kimi ağ maye olan bitki növü
sif. 1. Yaxşı süd verən, südü çox olan. Südlü inək. Südlü qoyun. 2. Südlə bişirilmiş, südlə hazırlanmış, südlə qarışıq
bax südlüplov. Aşpaz aşpazlığını artırıb, südlüaşa soğan doğrayır. (Məsəl)
is. Süd vermək üçün yetişdirilən, südverən, sağmal. Südlük cins
is. Ev heyvanlarının bu və başqa miqdarda südvermə qabiliyyəti. Heyvanların yüksək südlülüyü. Bu inək öz südlülüyü cəhətdən başqalarından fərqlənir
is. Südlə hazırlanan plov; südlüaş. Südlüplov yeyildikdən sonra süfrə yığılır. H.Sarabski. [Ramazan] nahar üçün hazırlanmış südlüplovu ləzzətlə yeyib,
is. Südlə düyüdən hazırlanan duru xörək; südaşı. Nəriman əllərini yuyub otağa girəndə, anası onun qabağına bir boşqab südlüsıyıq qoydu
bax südçü
sif. [ər.] köhn. Zahir olma, hasil olma, çıxma, baş vermə
bax südlü 1-ci mənada. Südverən inək
bax kəhkəşan
sif. [fars.] köhn. Deşilmiş, dəlinmiş
is. 1. Yemək stolunun üstünə, yaxud yerə salınan xüsusi parçadan tikilmiş örtük. Kətan süfrə. Tikməli süfrə
is. [ər. “səxr” söz. cəmi] Yer qabığının tərkib hissəsini təşkil edən, müəyyən dərəcədə sabit tərkibli mineral
[fr.] Ümumi bədii qayə və ya proqram cəhətdən eyni olan bir neçə müstəqil hissədən ibarət musiqi əsəri
[fr. sujet] 1. Ədəbiyyatda: əsərdə iştirak edən surətlərin xarakterlərini açıb göstərən və əsərin əsas konflikti ilə bağlı olan hadisələrin məcmusu; m
is. [ər.] 1. Gəmidə, avtomobildə, təyyarədə və s.-də istənilən istiqamətə yönəlmək üçün hərəkəti idarə edən qurğu
is. 1. Gəmidə sükanı idarə edən dənizçi. 2. məc. Rəhbər, başçı, idarə edən. [Almaz:] Bir də, yoldaşlar, sovet sədri kənddə ictimai işlərin sükançısı o
is. [ər.] klas. Sakitlik, asayiş, aram, iztirabsızlıq. Qurd-quş dəxi girmiş aşiyanə; Çökmüş də ağır sükun cahanə
is. [ər.] 1. Sakitlik, aram, asayiş, rahatlıq. Yandıraram sükutu da, sükunəti də; Qəlbimi alovlandıran yaşamaq-yaratmaq gözüylə
is. [ər.] 1. Susma, danışmama, dinməmə. // Sakitlik. Bir qədər sükutdan sonra Tahir söhbətin mövzusunu dəyişdi… M
is. [ər.] Düşmə, aşağı enmə, yıxılma, dağılma. Təhkimçilik üsulunun süqutu. Roma imperiyasının süqutu
is. [ər.] Qohumluq və varislik hüququna əsasən taxtda ardıcıl surətdə birbirini əvəz edən, eyni soydan olan padşahlar, hökmdarlar sırası
sif. [fars.] köhn. 1. Bərk, sərt, qatı. 2. Hissiz, heç nədən təsirlənməyən
is. [ər.] köhn. Sülalə, nəsil
is. [ər.] Güclü zəhər; dezinfeksiya vasitəsi kimi boya istehsalında və s.-də işlədilən ağ toz
“Sülənmək”dən f.is
f. Daima yemək ardınca düşmək, yemək axtarmaq, yemək olan yerə getmək; sümsünmək (əsasən it haqqında, ya da təhqir, söyüş mənasında adam haqqında)
is. [ər.] 1. Barış, əmin-amanlıq, dinclik, sakitlik. Sülh uğrunda mübarizə. – …Silahını bağrına basmış döyüşçülərin gözündə əbədi sülhün işıqları yanı
sif. [ər. sülh və fars. …pərvər] bax sülhsevər. [Bağır xan:] Biz düşmənin sülh təklifini qəbul etməklə, sülhpərvər dünyanın məhəbbətini daha artıq qaz
sif. və is. Sülh tərəfdarı, xalqlar arasında sülh olmasını istəyən (adam), sülhpərvər. Sülhsevər siyasət
is. Tərkibində qurğuşun olan mineral. // Qırmızı-narıncı və ya qırmızıqəhvəyi rəngində boya
is. Baldırı koğuş bitkilərin (qarğının və s.-nin) təzə göyərmiş gövdəsi. Qarğı sülüyü. Qanqal sülüyü
is. Quşları aldadıb tutmaq üçün onların səsini yamsılayan ovçu aləti. [Kərim baba:] Sümsü quş kimi oxuyur, bununla qızılbaş balası tutarlar, – dedi
sif. Daim sülənən, sümsünən (it haqqında, çox vaxt söyüş, təhqir mənasında işlənir). Faşizm qısqırdaraq sümsük itləri; Dalayır, talayır məmləkətləri
“Sümsünmək”dən f.is
f. Qapıları gəzib dilənmək, əl açmaq, yemək aramaq (çox vaxt təhqir, söyüş kimi işlənir). İt itliyini tərgidər, sümsünməyini tərgitməz
is. 1. İnsan və onurğalı heyvan skeletinin ayrı-ayrı tərkib hissəsi. Qol sümüyü. Baldır sümüyü. – [İmanqulunun] bədəni elə tərpənirdi ki, elə bil heç
sif. anat. Sümüyün altında olan
sif. anat. Sümüklərin arasında olan
“Sümükləşmək”dən f.is
f. Bərkimək, qurumaq, sümük kimi olmaq. Çörək qalıb sümükləşib
sif. 1. Sümüyü olan. Sümüklü ət. 2. Sümükləri çıxmış, sümükləri bilinən. Sümüklü əl. 3. məc. Boylu-buxunlu, şaqqalı, sümükləri iri