f. Sürətlə gəlmək, yerimək, yeyin-yeyin irəliləmək. Ağqanadlı göy ləpələr hürkmüş ördəklər kimi süzərək quruya doğru yeyinləşir
“Yeyinlətmək”dən f.is
f. Sürətini artırmaq, daha da sürətləndirmək, cəldləşdirmək. Birdən Qərənfil addımlarını yeyinlətdi. M
is. Bir şeyin hərəkətində sürətlilik, itilik, cəldlik. Yerişin yeyinliyi. İşdə yeyinlik. Maşının hərəkətinin yeyinliyi
is. 1. Yeməyə yarayan şeylər, yemək şeyləri, azuqə, yeyəcək şey. [Molla Zaman:] Dur, arvad, gör bu corabları üçdörd manata sata bilərsənmi? Bir az yey
bax yeyilmə2. Tənbəllik yeyitmə azarı kimi bir şeydir. Ə.Sadıq
“Yey”dən üst. dər. qəd. Daha eyi, daha yaxşı, daha gözəl. Bağiban, gər meyl qılmam sərvinə, məzur tut; Sərvdən yeyrək gəlir ol qaməti-mövzun mana
is. [fars.] klas. Yaradan, Allah, Tanrı. Mən bülbüləm, gülşən olur məkanım; Açılmamış soldu gülü gülşanım; Bəxti qara yazan günü yezdanım; Qələm alıb
[ər. xüs. is.-dən] Zalım, qəddar, insafsız, əzazil (bəzən söyüş məqamında). Bu yezid oğlu yezid gərək elə mənim eşşəyimi gəlib aparaydı ki, başıma bu
is. [ər.] İraqın Mosul tərəflərində yayılmış bir məzhəb və bu məzhəbə mənsub adam
sif. [xüs. is.-dən] köhn. Qırmızı. □ Yezidi qırmızı – tünd-qırmızı. Yezidi qırmızı parça
is. [xüs. is.-dən] Zalımlıq, qəddarlıq, insafsızlıq, pislik
is. 1. Bacının əri. Onunçun da, doğrusu, yeznəmə yazığım gəldi və bu səbəbdən qoltuq cibimdən dəftərçəni çıxartdım və uzatdım yeznəmə tərəf
[lat. Yesus] 1. Katolik dininin ən mürtəce və qəddar təşkilatlarından biri olan “İsa cəmiyyəti” adlı cəmiyyət üzvü
is. İkiüzlülük, riyakarlıq, öz məqsədinə çatmaq üçün heç bir vasitədən çəkinməmə
is. [ər.] klas. Əl. □ Yədi-beyza – əsatirə görə Musa peyğəmbərin möcüzə göstərən əlinə işarə olan bu ifadə klassik ədəbiyyatda və folklorda fövqəladə
is. [fars.] klas. Özgənin malını zorla əlindən alma; çapovul, qarət, soyğun(çuluq). Verir yəğmayə nəqdi-gəncin olcaq pasiban sərxoş
is. 1. Üstündə oturmaq üçün qayışlarla atın belinə bağlanan oturacaq. [Doktor:] Atı yəhərin altında yox, qoşquda görməyi daha da artıq xoşluyuram
top. Yəhər və s. qoşqu ləvazimatı
is. Yəhəri atın belinə bərkidən qayış
sif. Burnu yastı. O yandan patron paylayan yəhərburun əsgərin səsi eşidildi. Ə.Əbülhəsən
is. Balaca yəhər
sif. Yəhərin qaşına bağlanan, yəhərin qaşından asılan. O, yəhərqaş xurcununda həmişə neştər, biz gəzdirər, yeri gələndə işə salardı
is. Yəhər qayıran usta; sərrac
“Yəhərləmək”dən f.is
f. 1. Atın belinə yəhər bağlamaq. Rizvan öz atını [müəllim] üçün həyətdə yəhərləməklə məşğul idi. S.Hüseyn
“Yəhərlənmək”dən f.is
məch. Belinə yəhər qoyulmaq. At yəhərləndi
“Yəhərlətmək”dən f.is
icb. Başqası vasitəsilə yəhər qoydurmaq. Atları yəhərlətmək
sif. Belinə yəhər qoyulmuş, belində yəhər olan. Düzlərdə, tarlalarda əkinçilik işi ilə məşğul olan hər bir kəndlinin atı da yəhərli (z
is. Atların və b. heyvanların belində yəhərin sürtüb əmələ gətirdiyi yara
sif. Yəhərin yanında olan. Yəhəryanı qayış
[ər.] 1. is. Eramızın I-II əsrlərindən qabaq Fələstində yaşamış, sonradan dünyanın müxtəlif ölkələrinə yayılmış, indi isə İzrail dövlətinin əsas əhali
zərf və sif. Yəhudi dilində. Yəhudicə qəzet. Yəhudicə oxuya bilir
“Yəhudiləşmək”dən f.is
f. Yəhudi dinini və ya adət və xasiyyətlərini qəbul etmək, mənimsəmək
is. Yəhudi dini. // Bu dinə mənsubiyyət
sif. və is. [ər. yəhudi və fars. …pərəst] Yəhudiləri, yəhudi adət və ənənələrini sevən adam
is. Yəhudiləri, onların adət və ənənələrini sevmə
1. zərf Şəksiz, şübhəsiz, səhih, inamla. Yəqin demək olar ki, ramazan ayı müsəlmanlardan ötrü yemək ayıdır, qonaqlıq ayıdır, toy-bayram ayıdır
zərf Yəqin, düz, doğru, inanaraq. “Molla Nəsrəddin” məzəlilikcə söylədiyi sözlər və istehzalar, yəqincə yazdığı xəbərlər eyni ilə nəticə verdi
köhn. Şəksiz, şübhəsiz; əsla şəkk və şübhə olmadan. Hər kim ki, getməyibdi, yəqinən gedən bilər; Guya ki, bir behiştdi yaylağı Gəncənin
“Yəqinləşdirmək”dən f.is
f. Yəqin etmək, həqiqət olduğunu müəyyən etmək
“Yəqinləşmək”dən f.is
f. Yəqin olmaq, həqiqət olduğu müəyyənləşmək
is. Şəkk və şübhəsizlik, düzlük, doğruluq, həqiqilik. Bu ehtimalı xatirə gətirə bildiyinə xoşlanan Nəriman bu hadisənin yəqinliyini düşünəndə məyus ol
is. [ər.] And, qəsəm. □ Yəmin etmək – and içmək. Bu şanlı bayrağı al, ona yəmin et. S.S.Axundov. Quranə yəmin etdim isə, sonra unutdum; Əhrarı, fədail
sif. Andlı, and içmiş