is. Mürəbbiyənin vəzifəsi, işi; tərbiyəçilik. Mürəbbiyəlik etmək
sif. [ər.] Rüsxət verilmiş, izin almış, azad edilmiş; azad, izinli, rüsxətli (əsasən şəxs sonluqları ilə işlənir)
is. [ər.] Yazı yazmağa məxsus rəngli maye – boya. Qırmızı mürəkkəb. Qara mürəkkəb. – [Mirzə Səfər] dörd-beş kərrə qələmi mürəkkəbə batırdıqdan sonra d
sif. [ər.] 1. Bir neçə hissədən, ünsürdən ibarət olan (sadə ziddi). Mürəkkəb cümlə. Mürəkkəb cihaz. Mürəkkəb maddə
is. köhn. Mürəkkəb tökməyə məxsus qab. Stolun üstündə mürəkkəbqabı, qələm və balaca bir ayna görünürdü
is. köhn. 1. Mürəkkəbi qurutmaq üçün hopdurucu kağız. 2. Altına bu cür kağız çəkilmiş qövsvari alət; press
“Mürəkkəbləmək”dən f.is
f. 1. Mürəkkəbə batırmaq, mürəkkəbə boyamaq. Üst-başını mürəkkəbləmək. 2. məc. zar. Yazmaq. [Səlim Zərnişana:] Mənim heykəlim, başımın ucalığı balalar
“Mürəkkəbləşdirilmək” dən f.is
məch. Daha da mürəkkəb edilmək, çətinləşdirilmək
“Mürəkkəbləşdirmək” dən f.is
f. Daha da mürəkkəb etmək, çətinləşdirmək. İşi mürəkkəbləşdirmək
“Mürəkkəbləşmək” dən f.is
f. 1. Sadə haldan mürəkkəb hala keçmək, getdikcə mürəkkəb olmaq. Hidrotexniki qurğular getdikcə mürəkkəbləşir
is. Mürəkkəb şeyin hal və keyfiyyəti. Məsələnin mürəkkəbliyi
is. Mürəkkəb yazısını silmək üçün rezin; pozan. Hanı mürəkkəbsilən? Sildi, yayıldı ləkə; Onu gizlətsin bəlkə? M
is. [ər.] köhn. Mətbəədə hərf düzən işçi; düzücü. Mətbəə mürəttibləri. – Qoca mürəttib kiçik bir işarəyə bənddi
is. Mürəttibin işi, peşəsi. Mürəttiblik etmək. – [Məsud] on iki ildir ki, baş mürəttiblik vəzifəsini ifa edirdi
is. Dəmir şeylərin üzərində əmələ gələn pas, cəng. Borunun mürgənəsini təmizləmək
is. Oyaqlıqla yuxululuq arasındakı hal, yarıyuxulu hal. Quşlar … küləkli gecənin təlaş dolu mürgüsündən sonra bir an dincəlib sakit oldular
“Mürgüləmək”dən f.is
f. Yarıyuxulu halda olmaq, mürgü basmaq. Gah vaxt yay fəsli küçə ilə keçən vaxt görürsən ki, Məşədi Molla Həsən başını dayayıb səkinin bucağına mürgül
sif. Yarıyuxulu, yuxulu. At mürgülü gözlərini Bağıra dikib, qabaq ayağını yerə bir də vurdu. İ.Məlikzadə
is. [fars.] klas. Quş. O şahbaz gözlərini görəndə; Uçar mürği-ruhum, durmaz bədəndə. Q.Zakir. Nə ola Abbası yada salalar; Havada mürğlər qanad çalalar
is. [fars. mərğzar] şair. Çəmənlik, otluq. Açılsın gülün, nərgisin; Təzə mürğzar ol, yaylaq! Aşıq Ələsgər
is. [ər.] Keçmişdə: bir müsəlman təriqət şeyxinə və ya mürşidə beyət edərək ondan təriqətin üsul və mərasimlərini öyrənən adam; şagird
is. [rus. əsli ər. mürid və yun. …izm] tar. XIX əsrin 2-ci yarısında rus elmi ədəbiyyatında meydana gələn və Şimali Qafqaz dağlılarının 1820-1860-cı i
is. Mürid olma
is. [ər.] Əsil mənası “doğru yol göstərən” olub, keçmişdə təriqətə başçılıq edən şeyxlərə deyilirdi. [Arif:] Ey mürşidipir, inayət eylə; Əylənmə mənim
is. Mürşid olma; rəhbərlik
sif. [ər.] İrticanın xeyrinə iş görən, yenilik və tərəqqi uğrunda mübarizədə köhnəlik və vaxtı keçmiş şeyləri müdafiə edən, ictimai və mədəni tərəqqin
is. Mürtəce mahiyyətdə olma. Siyasətdə mürtəcelik
is. və sif. [ər.] 1. Öz dinini (müsəlmanlığı) atmış; Allahsız, dinsiz, imansız, babi. Məsələn, mənə deyirlər filankəs babidir, yəni mürtəddir
is. Allahsızlıq, dinsizlik. // Dönüklük, xainlik
sif. [ər.] köhn. Haram, pis, yaramaz bir işə qoşulan və ya bu cür işlə məşğul olan. …Kənardan baxan əcnəbilər bizə deyirlər: – …Mürtəkibdirlər
is. [ər.] 1. Keçmə, ötmə, keçib getmə (vaxt, zaman haqqında). □ Mürur etmək – keçmək, ötmək, keçib getmək
is. [ər.] Mərd adama və həqiqi insana xas olan yaxşı sifətlər; rəhm, insaf, mərhəmət, insanlıq. Mürüvvət sahibi
sif. Mürüvvəti olan, insaflı, insaniyyətli. Mürüvvətli adam. – [Hatəm:] Bəs hanı dünyanın elmli, mürüvvətli adamları
sif. və is. İnsafsız, mərhəmətsiz, zülmkar, mürüvvəti olmayan. Mürüvvətsiz adam. – [Səttar:] Bizi mürüvvətsizlər acından qırırdılar
is. İnsafsızlıq, rəhmsizlik, şəfqətsizlik, zalımlıq
is. Doqquzdonkimilər fəsiləsindən bitki növü
is. [ər.] İştirakçıları içərisindən ən yaxşılarını seçib ayırmaq üçün keçirilən yarış; konkurs. “Qurtuluş” jurnalı gənc yazıçılar arasında yaxşı bədii
is. [ər.] Xüsusi şəxslərə, yaxud şirkət, təşkilat, müəssisə və s.-yə məxsus əmlak, pul və s.-nin bütünlüklə və ya qismən dövlətin xeyrinə zorla və əvə
is. [ər.] 1. Səfər edən, səfərə gedən; səyahətə çıxan adam; səyahətçi. Keçdi çox illər, olmadı orda; Bir müsafir gəlib sirab olsun
is. [ər.] köhn. Səfərdə olma, səyahət
is. [ər. müsafir və fars. …xanə] köhn. Mehmanxana, qonaq evi. [Yaşlı kişi:] Hacı Ramazan tapşırmışdı ki, Hacı Mirzə Babanın müsafirxanasına düşüb orad
is. köhn. Mehmanxanaçı, mehmanxana sahibi və ya mehmanxana saxlayan adam
sif. [ər.] 1. Biri ilə söhbət edən, söhbətdə iştirak edən. …Məşədi Qədir qəsdən “yatmışıq” deyir və gözünü müsahibindən ayırmaq istəmirdi
is. [ər.] 1. Bir məsələ haqqında iki və ya bir neçə adam arasında gedən söhbət, danışıq; ümumiyyətlə, söhbət
is. Müsahibə edən, müsahibə aparan, danışan