is. Kiçik dirək, dirəkcik
sif. Dirəkcəsi olan. O addımlayıb nazik dirəkcəli eyvanda dayandı. S.Rəhimov
is. Kiçik dirək, qısa dirək, nazik dirək
“Dirəkləmək”dən f.is
f. Dirək vurmaq, dirək salmaq, dayaq vurmaq, dirəklə bərkitmək, dirəklə saxlamaq
“Dirəklənmək”dən f.is
f. 1. məch. Dirək salınmaq, dirək vurulmaq, dayaq vurulmaq, dirəklə bərkidilmək. 2. Dirək kimi qalxmaq, ucalmaq, yüksəlmək
“Dirəklətmək”dən f.is
icb. Dirək vurdurmaq, dirək saldırmaq
sif. Dirəyi, yaxud dirəkləri olan, dirək salınmış, dirək vurulmuş. Dirəkli çadır. Dirəkli dam. Dirəkli divar
sif. Dirək üçün yararlı. Dirəklik ağac
sif. Dirəyi olmayan, dirəklə bərkidilməmiş. Dirəksiz çadır. Dirəksiz ev
“Dirəmək”dən f.is
f. 1. Dayamaq, söykəmək. [Xədicə] əllərini yerə dirədi, qalxıb oturmaq istəyirdi. S.Hüseyn. [Fərhad] əvvəlcə sağ əlinə söykənib güclə qalxdı, sol əlin
“Dirənmək”dən f.is
f. 1. Söykənmək, dayanmaq. Dirənmiş çomağa, Osman dururdu; Ürəyi nehrətək gup-gup vururdu. H.K.Sanılı
“Dirəşmək”dən f.is
f. dan. Gözlərini dirəmək, dirənib baxmaq (bir çoxları). Üzünə dirəşmək
is. [ər.] 1. 3,12 qrama bərabər çəki ölçüsü. 2. Bəzi ərəb ölkələrində gümüş pul vahidi. Hər nə versən, ver, məbadə vermə bir dirhəm zəkat
sif. 1. Canı olan, canlı, sağ, yaşayan (ölü ziddi). Diridir, ölməmiş Simon hala; Ona fürsət verərmiyim? H
zərf 1. Diri halda, öldürmədən, ölməmiş. Quşu diri-diri tutmaq. – Amma razı olduqda özümü diri-diri od içinə salmış olurdum
sif. Cəld, çevik, zirək, bacarıqlı. [İskəndər bəy:] Xala, sən nə diribaş qarısan? N.Vəzirov. [Qəhrəman:] Yoldaşlarımın biri nazik, arıq, alagözlü, … q
“Diribaşlaşmaq”dan f.is
f. Diribaş olmaq, diribaşlığı daha da artmaq; çevikləşmək, zirəkləşmək
bax diribaş
is. Cəldlik, çeviklik, zirəklik, bacarıqlılıq. Zeynəb xanım … cavankən diribaşlığı və müdrikliyi ilə ata-anasının heyrətinə səbəb olardı
“Diri”dən oxş
sif. 1. Canlı, diri. [Əsgər:] Mən arşını iki şahılıq çiti görməmiş almayıram; Halbuki dirigözlü arvad ola! Ü
[fr.] İçərisi qazla doldurulmuş korpusu olan, xüsusi mühərrikli, havadan yüngül, uçucu aparat; idarə olunan aerostat
[fr.] Orkestri, xoru, opera, ya balet tamaşasını idarə edən şəxs. Balet dirijoru. Orkestr dirijoru. – Səbri dirijor çubuğunu yuxarı qaldırarkən salon
is. Dirijorun işi, sənəti, vəzifəsi. Dirijorluq etmək (orkestri, xoru idarə etmək)
sif. Dirildən, can verən, ruh verən, həyat verən
is. 1. Diri, canlı cismin halı, diri halda olma; sağlıq. Ölü öldü, diriyə dirilik gərək. (Ata. sözü)
“Dirilmək”dən f.is
f. 1. Canlanmaq, cana gəlmək, dirçəlmək; qüvvəsi, gücü, cəsarəti özünə qayıtmaq. Bənnasız hörgü hörülməz; Təbibsiz xəstə dirilməz
“Diriltmək”dən f.is
f. 1. Canlandırmaq, həyata qaytarmaq, yenidən enerji və qüvvət vermək, ruhlandırmaq. Orqanizmi diriltmək
is. 1. bax diringi. Arabir diringə (oyun havası) çalanda mütrüb oynamağa başlardı. H.Sarabski. [Nazlı] elə bil, çalğısız, diringəsiz də olsa, bu dəqiq
is. mus. Muğamat hissələri arasında çalınan yüngül və oynaq musiqi parçaları. Azərbaycan xalq musiqisi ölçülərindən ən çox inkişaf edən, sazəndələr ar
is. dan. Amansız, rəhmsiz, insafsız. // Həddindən artıq tamahkar adam haqqında
is. dan. Ev müxəlləfatı, ev şeyləri
is. Səbzəvat, göyərti və s. əkilən yer; bostan. Dirrik bitkiləri. – Bəzi adamlar da öz dirrik yerlərində çalışırdı
is. Dirrikçiliklə məşğul olan adam; bostançı. Dirriklərdə dizinəcən çirməkli dirrikçilər lək sulayırdılar
is. Dirrikçinin işi, peşəsi, məşğuliyyəti; dirrik becərmə işi; bostançılıq
is. 1. Qol ilə bilək arasında olan büküyün bayır hissəsi. Bəzən Dilşad xanım üzüqoylu uzanıb, dirsəklərini yerə qoyaraq çayı nəlbəki ilə içər və ayaql
is. Kiçik dirsək
“Dirsəkləmək”dən f.is
f. 1. Dirsəyi ilə yavaşca vurmaq, itələmək; dirsəyini toxunduraraq bir şey bildirmək. Yanında oturanı dirsəkləyib oyatdı
1. məch. Dirsəklə yavaşca vurulmaq. 2. qayıd. Dirsəyi ilə söykənmək. Dirsəkləndi, başını qoydu və yatdı
sif. 1. Dirsəyi olan, yaxud dirsəklər şəklində olan (bax dirsək 2 və 3-cü mənalarda). Dirsəkli val, boru