«Əbdül» və «Məmməd» (Peyğəmbərin) adlarından yaranmış, «Məhəmməd peyğəmbərə itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Rəhim
bax: Əbdül və Rəhman
bax: Əbdül və Rəşid
bax: Əbdül və Rəzzaq
bax: Əbdül və Salam
«Əbdül» (qul, itaət edən) və «səlim» (sağlam; Allah) sözlərindən yaranmış, «Allaha, Tanrıya itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Səməd
Allahın qulu
tək olanın (Allahın) qulu
bax: Aba; ata (ad və sözlərin əvvəlinə artırılaraq sahiblik mənasını bildirir); «Əbi» ata deməkdir
“Əbül” ilə başlanan adların ixtisar forması; kök, dolu, yekə
Ağanın atası
Əbil xan
“əb” ilə başlanan adların əzizləmə forması
mənim atam (bax: Abı)
xırda qənd, qənd tozu; bitki
dünya, kainat, göy, səma, fəza
Allahın nüfuzu
Bəkirin atası (bax: Bəkir və Abı)
bax: Abtalıb
bax: Abuzər
«əbu» (ata, sahib) və «Fərəc» sözlərindən düzəlmiş, «Fərəcin atası» deməkdir
Fəthin atası; fəth sahibi; qalib gələn, ən böyük fateh
Fəzlin atası; fəzilət sahibi, ən ləyaqətli
Həsən və ya Hüseynin atası. İmam Əlinin künyəsi kimi yayılmışdır
Qasımın atası
Vahabın atası
Əlinin heyrəti, təəccüblü, möcüzəli; yaxşı Əli, heyrət doğuran Əli
türk, ərəb olmayan; yad, özgə müsəlman
çalışqan, işlək, əlləşən, işsiz durmayan
insaf, mürüvvət; hər şeyi düzgün qiymətləndirən
qaraş, qaraşın, qaratəhər
ədəbli, tərbiyəli; yazıçı
ədalətli, insaflı; ədalətlə işləyən
bax: Ədil və Ağa; ədalətli ağa; uyğun ağa
zəka, şüur; hafizə, zehin, xatir, fikir
xana bərabər, xana bənzər