AĞVALİDEYN
\[ər.\] куьгьн. диде-бубадин ччина акъвазун, ччиниз акьахун (къудгъунун); диде-бубадиз муьтӀуьгъ тахьун, диде-бубадин чӀалаз килиг тавун.
[ər.] köhn. Ata-ana üzünə durma, qabarma; ata-ananın itaətindən çıxma. Biz övrətə heç bir söz demərik, halbuki ağvalideyn, yəni ata və ananın üzünə du
Tam oxu »