AĞVALİDEYN

[ ər. ] köhn. Ata-ana üzünə durma, qabarma; ata-ananın itaətindən çıxma.
Biz övrətə heç bir söz demərik, halbuki ağvalideyn, yəni ata və ananın üzünə durmaq böyük günahlardan hesab olunur. Mol. Nəsr.
”.
AĞÜZLÜ
AĞYAĞIZ

Digər lüğətlərdə