BƏDƏMƏL

sif.is. [ fars. bəd və ər. əməl]
1. Pis işlərlə məşğul olan, pis iş görən; əxlaqsız.
Görəsən hansı bədəməllərin oduna yanırıq? C.Məmmədquluzadə.

2. Şuluqçu, sırtıq, nadinc, pis. Bədəməl uşaq.

Синонимы

  • BƏDƏMƏL bədəməl bax əxlaqsız 1
  • BƏDƏMƏL əxlaqsız — pozğun
  • BƏDƏMƏL sırtıq — nadinc — pis
BƏDƏL
BƏDƏN

Значение слова в других словарях