BƏDƏMƏL

sif.is. [ fars. bəd və ər. əməl]
1. Pis işlərlə məşğul olan, pis iş görən; əxlaqsız.
Görəsən hansı bədəməllərin oduna yanırıq? C.Məmmədquluzadə.

2. Şuluqçu, sırtıq, nadinc, pis. Bədəməl uşaq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏDƏMƏL bədəməl bax əxlaqsız 1
  • BƏDƏMƏL əxlaqsız — pozğun
  • BƏDƏMƏL sırtıq — nadinc — pis
BƏDƏL
BƏDƏN

Digər lüğətlərdə

марганцо́вка надтеса́ть номина́льный обая́тельный обгороди́ться прохожде́ние самопа́л трапп уви́ться шарива́ри наме́ренность нела́дно обво́дка пристал как банный лист тупо... щепети́льность винцерада миро courtier cub ecphasis interconnection mellifluous unacquainted португалец