BAŞAĞRISI
сущ. кьилинтӀал, азият, нарагьатвал; başağrısı çəkmək кьилинтӀал чӀугун, азият чӀугун, зегьмет чӀугун; başağrısı olmaq кьилинтӀал хьун, артух ппар хьун, азиятдиз, нарагьатвилиз себеб хьун; başağrısı vermək кьил тӀарун, инжиклу авун, нарагьат авун, нарагьат хьуниз себеб хьун.