BAYĞIN

sif.zərf
1. Özündən getmiş, qəşş etmiş, ürəyi keçmiş, bayılmış. Bayğın düşmək. Bayğın kimi yatmaq.
– Səfər bu səsə əhəmiyyət vermədi, bayğın gözləri sayrışan ulduz arasında dolaşırdı. Çəmənzəminli.

2. məc. Xumar, məstanə, süzgün. Bayğın baxışlar.
– Qadınların bu hərəkəti, Almazın dalğın duruşu, bayğın baxışları, gizli göz yaşları Pakizəni heç açmırdı. A.Şaiq.

Синонимы

  • BAYĞIN xumar — məstanə — suzgun (baxışlar)
  • BAYĞIN BAYĞIN (özündən getmiş) Səfər bu səsə əhəmiyyət vermədi, bayğın gözləri sayrışan ulduz arasında dolaşırdı (Ə

Антонимы

  • BAYĞIN BAYĞIN – AÇIQ Almazın dalğın duruşu, bayğın baxışları, gizli göz yaşları Pakizəni heç açmırdı (A.Şaiq); Sabirin yazdığı şeirlərin çoxu açıq və sadə an
BAYDIRMAQ
BAYĞIN-BAYĞIN

Значение слова в других словарях