BİABIR

\[fars.\] прил. беябур, абурсуз; // biabır etmək (eləmək, eyləmək) беябур авун, абурдай вегьин, русвагь авун, тӀвар кьацӀурун; беябурун, русвагьун; biabır olmaq беябур хьун, абурдай аватун, русвагь хьун.
BIY
BİABIRCASINA

Digər lüğətlərdə