binəhayət
BİNƏHAYƏ(T) f. və ə. 1) nəhayətsiz, sonsuz, ucu-bucağı olmayan; 2) lap çox, olduqca çox
binəhayət bax nəhayətsiz
sif. infini, -e, interminable, sans fin, illimité, -e (həddi-hüdudu olmayan)