BİNƏHAYƏ(T)
f. və ə. 1) nəhayətsiz, sonsuz, ucu-bucağı olmayan; 2) lap çox, olduqca çox.
binəhayət
binəhayət bax nəhayətsiz
прил. бесконечный, бесчисленный
sif. infini, -e, interminable, sans fin, illimité, -e (həddi-hüdudu olmayan)