BİTKİN

sif. Bitmiş, qurtarmış; tamamlanmış halda olan. Bitkin cümlə. Bitkin söz.
// Yetişmiş, kamil, mükəmməl.
Girəydim siz girən yeni bağçaya; Gözümlə görəydim bitkin barını. A.Şaiq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİTKİN kamil — mükəmməl

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BİTKİN BİTKİN – YARIMÇIQ Şeir, mədh, qəzəl, həcv, mərsiyə və s. yazdıqda o barədə nə mümkünsə, hamısın de, bitkin bir əsər yarat, heç vaxt yarımçıq yazma (“Q
BİTKİÇİLİK
BİTKİNLİK

Digər lüğətlərdə

беспло́тность зо́нтичный нащу́пываться отживля́ть саксофо́нный свежеобстро́ганный фата́льный гальванизи́роваться зажужжа́ть нену́жность обмыва́ться проме́риваться разыскно́й социа́л-реформи́ст coordinating conjunction Endor eructate fire-escape kelpie playbook rhyme royal грош картечь луковица суббота