BİTMİŞ
прич. куьтягь хьайи, тамам хьайи, акьалтӀай (мес. кар).
fs. 1. finished, ended, complete; 2. qram. perfect; ~ tərz perfect aspect; ~ zaman perfect tense
Tam oxu »прил. лингв. совершенный, законченный. Bitmiş gələcək zaman совершенное будущее время, bitmiş tərz совершенный вид
Tam oxu »sif. 1) fini, -e, achevé, -e, consommé, -e, complet (f complète) ; 2) qram. perfecti//f, -ve ; ~ tərz le perfectif
Tam oxu »f.sif. Qurtarmış, tamam olmuş, tamamlanmış, başa çatmış. Bitmiş işdən gül iysi gələr. (Ata. sözü). İlyasov, Kazım kişinin mətləbini bitmiş hesab etdi
Tam oxu »