BOYNUYOĞUN
прил., сущ. 1. кьамац; кьам алай(ди), кьам (гардан) яцӀу(ди); 2. пер. рах. муьфтехур.
I. i. a thick-necked man*; sponger, drone II. s. 1. thick-necked; 2. məc. carefree, light-hearted
Tam oxu »BOYNUYOĞUN – ZƏHMƏTKEŞ Məşədi Əbdülbağı razı olmamışdı ki, dörd yüz on manat verilsin boynuyoğun molla Qivama (C
Tam oxu »is. 1) insouciant m, -e f ; négligeant m, -e f, incurie f ; 2) məc. écornifleur m, parasite m, chercheur m de franche lippée
Tam oxu »sif. və is. 1. Boynu normal haldan yoğun olan. 2. məc. dan. Zəhmətsiz yaşayan, müftəxor, tüfeyli, istismarçı
Tam oxu »