sif. 1. Bir şeyə bulaşmış, batmış. Bulaşıq qaşıq. – [Uşaq] yayın istisində tərləyə-tərləyə həyəti süpürər, bulaşıq qabları yuyar, gedib ağasının dükan
Полностью »прил. 1. испачканный, грязный 2. замазанный, засаленный, измазанный 3. немытый (о посуде)
Полностью »прил. 1. кьацӀай, са куьнай ктад хьанвай; bulaşıq qazan кьацӀай къажгъан; bulaşıq qaşıq кьацӀай тӀур; 2
Полностью »BULAŞIQ – TƏMİZ Bilmirsən axşamdan qalan bulaşıq qabları yumaq lazımdır? (A.Şaiq); Təmiz qaşıqları götürüb yerinə qoydular
Полностью »