BUYNUZ
1. рог;
2. роговой;
3. щупальце;
is. 1. Bəzi heyvanların başında sümük kimi bərk maddədən ibarət çıxıntı (bəzi cücülərin də başında olur)
Полностью »I сущ. 1. рог: 1) вырост из костного вещества на черепе у некоторых животных. Maral buynuzları оленьи рога 2) разг
Полностью »сущ. 1. карч; qoç buynuzu гьерен карч; // бязи пепейрин кьилел жедай крчар хьтинбур; 2. крчуникай раснавай ва я крчуниз ухшар затӀ; ** buynuzu içində
Полностью »is. corne f ; bois m, ramure f (maralda) ◊ öküzü ~undan tutmaq prendre le taureau par les cornes
Полностью »Bu söz boynuz kimi də işlədilib. “Çıxıntı, şaxə” mənalarını əks etdirib. Tısbağa sözü münüz (buynuz) bağa kimi də qeydə alınıb
Полностью »