bəladidə bax bəlakeş
sif. [ər. bəla və fars. didə] köhn. Bəla görmüş, bəla çəkmiş, başına bəla gəlmiş; çoxlu bəla və müsibət görməklə təcrübə və sınaqdan çıxmış (adam)
прил. устар. см. bəlakeş
bəladidə
ə. və f. bax bəlazədə