CƏFTƏ
\[ər.\] сущ. шефте, чефте.
Farsca “əymək” mənasını verən cəftən məsdəri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »CƏFTƏ (qapının arxa tərəfində düzəldilən qarmaq) Daxmanın boz divarları, cəftəsi qırılmış qapısı, birtaylı pəncərəsi həsrətlə Pərini çağırırdı (M
Tam oxu »сущ. 1. дверной крючок, крюк (дверной запор, состоящий из стержня с загнутым концом, накидываемого на петлю)
Tam oxu »is. [ər.] Möhkəm bağlanmaq üçün qapıya, pəncərəyə və s.-yə vurulan dəmir qarmaq. [Əbülhəsənbəy:] …Xidmətçi yatan qapının çöldən cəftəsini vurdum
Tam oxu »