CƏFTƏ
\[ər.\] сущ. шефте, чефте.
Farsca “əymək” mənasını verən cəftən məsdəri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »CƏFTƏ (qapının arxa tərəfində düzəldilən qarmaq) Daxmanın boz divarları, cəftəsi qırılmış qapısı, birtaylı pəncərəsi həsrətlə Pərini çağırırdı (M
Полностью »сущ. 1. дверной крючок, крюк (дверной запор, состоящий из стержня с загнутым концом, накидываемого на петлю)
Полностью »is. [ər.] Möhkəm bağlanmaq üçün qapıya, pəncərəyə və s.-yə vurulan dəmir qarmaq. [Əbülhəsənbəy:] …Xidmətçi yatan qapının çöldən cəftəsini vurdum
Полностью »