1. Öz hərəkətlərində, fikirlərində, həyata münasibətində müsbətliyi, möhkəmliyi, sabitliyi ilə fərqlənən, dərin düşünən; ağırbaşlı, təmkinli. Ciddi adam. Ciddi oğlan.
– Tanıyanlar bilir, yeddi yaşında; Ciddi bir qız idin, əqli başında!
Hələ gənc ikən çətin imtahanlardan keçmiş adamlar istər-istəməz ciddi və düşüncəli olurlar.
// Öz işinə dərin və tələbkar yanaşan, öz işini, məsuliyyətini yaxşı bilən. Ciddi alim. Ciddi yazıçı.
// Mənaca, məzmunca əhəmiyyətli, məzmunlu. Ciddi danışıq. Ciddi əsər. Ciddi ədəbiyyat.
– Muxtar heç təsəvvür etməzdi ki, açdığı söhbət bu qədər ciddi bir şəklə düşə bilər.
Tahirin bu cür düşüncəli və ciddi danışmağı Lətifəni sevindirirdi.
// Zarafatsız, zarafat olmayan. Ciddi deyirəm. Sözüm ciddidir.
// Həqiqi, əsil, gerçək. Ciddi hiss. Ciddi inam. Ciddi sevgi. Ciddi vədə.
// Əsaslı, əməlli-başlı.
Dərs keyfiyyəti uğrunda ciddi mübarizə aparılırdı.
Bəzən təsadüfən başlanan söhbət bir kitabın və ya bir məsələnin ciddi müzakirəsinə çevrilirdi.
2. Əhəmiyyətinə və ya aqibətinə görə xüsusi diqqət tələb edən. Ciddi xəstəlik. Ciddi vəziyyət qarşısında qalmaq.
– O, ciddi bir fəlakətin başlandığını duydu.
Arvadının belə sadəliyi və ciddi məsələyə yüngül baxması Yavərə toxundu…
Düşündürdü məni xeyli; Onun belə ciddi halı.
// Böyük, əsaslı. Ciddi çətinliklər qarşısında qalmaq.
– Beləliklə, qəzet yarandığı gündən ciddi nəzarət altında idi.
3. Fikirli, fikrə dalmış, dalğın, əndişəli, iztirablı.
// Ciddiyyət, qayğı, təlaş, iztirab, əndişə ifadə edən. Ciddi görkəm. Ciddi tonla danışmaq.
– Ruhnəvaz xanım ciddi baxışına heç də təğyir verməyərək Qurbanlının qarşısında oturdu.
Mahirə … feldşerə qələbə çaldığını kəsdirdi, ciddi bir hal aldı.
