1. Deşik açmaq, dəlmək. Burğu ilə taxtanı deşmək. Divarı deşmək. Siçan döşəməni deşib.
2. İynə və s. ucuiti şey batıraraq dəlik açmaq. Çibanı deşmək.
3. məc. Dərinlərə işləmək, çox dərin təsir etmək. Şaxta adamın beynini deşir.
гл. 1. тӀвек акъудун, тӀеквен акъудун; 2. авадарун (мес. буьвел); 3. пер. гзаф дериндиз эсер авун (мес
Полностью »f. 1. to drill (d.), to bore (d.), to make* / to punch a hole (in), to pierce a hole; (quş) to peck (d
Полностью »DEŞMƏK – BAĞLAMAQ Bəndə çatınca su bəndi deşib məğrur bir tərzdə gücü gəldikcə fışqırırdı (Ə.Vəliyev); Tez bəndi bağlayın, hər yeri su basacaq (“Azərb
Полностью »DEŞMƏK Güləsərin etirazına fikir vermədən iynəni sapladı. Gelinin qulağını deşdi (İ.Şıxlı); DƏLMƏK Onun qollarını ən azı iyirmi güllə dəlib keçmişdi (
Полностью »глаг. 1. дырявить, продырявливать, продырявить (проделать дыру в чём- л.). Mərmi tankın zirehini deşdi снаряд продырявил броню танка 2
Полностью »1. дырявить, долбить, прокалывать, сверлить, пробивать, пробуривать; 2. вскрыть (нарыв);
Полностью »