DİDAR

is. [ fars. ] klas.
1. Görünüş, üz, sifət, zahiri sima.
Doymaq olmaz didarından bir zaman; Tamaşası, qaşı-qabağı şirin. M.P.Vaqif.
Xandostu, amandı, qoyma gəldi! Didarı yamandı, qoyma, gəldi! M.Ə.Sabir.

// Üz, çöhrə; gözlər (çox zaman gözəl haqqında).
Yar olan yerdə nədir xublərin didarı. S.Ə.Şirvani.
Tale yarı yardan aralı saldı; Öksüz ruhum didarə həsrət qaldı. H.Cavid.

2. Görüş, görmə.
Ümidim çox idi yetəm didarə; Deyəm ərzi-halı o nazlı yarə. Ə.Nəbati.
[Fərman:] Didarın mənə müyəssər olmadı.
İndi sənə ən yaxın olan köynəyinə baxıb … vida edirəm. Ə.Haqverdiyev.

Синонимы

  • DİDAR görünüş — sifət — üz
  • DİDAR görmə
  • DİDAR didar bax I, üz; 2. görünüş

Этимология

  • DİDAR Fars mənşəlidir, didə (göz) sözü ilə bağlıdır, “üz”, “görmə” mənalarında işlədilir. -ar bizdəki -ış şəkilçisisinin fars dilindəki qarşılığıdır, rəftar
DİDÁKTİKA
DİDDİRMƏ

Значение слова в других словарях