DİKƏLTMƏK
приподнимать, воздвигать, придавать вертикальное положение, водружать
гл. 1. тик акъвазарун, тик гьалдиз гъун, тик(диз) кьун (хкажун); тикарун (мес. кьил); 2. пер. кӀвачел акьалдарун, арадиз акъудун, аслу тушир гьалдиз г
Tam oxu »Yumşaq, yumşal sözlərinin qədim törəmə kökü yumşa kəlməsi olduğu kimi, dikəltmək sözünün də kökü tarixən dikə olub
Tam oxu »глаг. разг. 1. nəyi выпрямлять, выпрямить что (сделать прямым что-л. согнутое, искривленное; распрямить
Tam oxu »f. 1. Dik vəziyyətə gətirmək, dik tutmaq, dik qaldırmaq. [Rüstəm bəy:] Mahmud, Mahmud!… Başını bir az dikəlt… N
Tam oxu »