1. Dik vəziyyətə gətirmək, dik tutmaq, dik qaldırmaq.
[Rüstəm bəy:] Mahmud, Mahmud!… Başını bir az dikəlt…
Tüfəngimi dikəltdim, havada gəlirkən qolları arasından nişan aldım.
At yalını qabartmış, quyruğunu dikəltmiş … və kişnəyirdi.
2. məc. Ayaq üstə qaldırmaq, araya çıxarmaq, müstəqil hala gətirmək.