DİLÇƏK

is.
1. Ağız boşluğunda üst damağın dal tərəfində konusşəkilli çıxıntı.
□ Dilçəyi gəlmək – dilçəyi şişmək. Uşağın dilçəyi gəlib.
2. məc. Hünər, bacarıq mənasında. Dili varsa, dilçəyi də var. ( Ata. sözü ).
[Canəli] belə odlu-odlu danışan adamın dilinə görə dilçəyi də var. İ.Məlikzadə.

DİLÇƏ
DİLÇİ

Значение слова в других словарях