DİLÇƏK

is.
1. Ağız boşluğunda üst damağın dal tərəfində konusşəkilli çıxıntı.
□ Dilçəyi gəlmək – dilçəyi şişmək. Uşağın dilçəyi gəlib.
2. məc. Hünər, bacarıq mənasında. Dili varsa, dilçəyi də var. ( Ata. sözü ).
[Canəli] belə odlu-odlu danışan adamın dilinə görə dilçəyi də var. İ.Məlikzadə.

DİLÇƏ
DİLÇİ

Digər lüğətlərdə

атмосфе́рный аудиа́л гормонотерапи́я клевре́т необыкнове́нное непеча́тный передва́иваться прибавля́ться скарифици́ровать фальшфе́йерник иль починя́ть присту́пка расказа́чивать скабио́за Дербент chevon choralist decuple fugacious Ilmen uproar динамика подвыпить степенный