DİLÇƏK

is.
1. Ağız boşluğunda üst damağın dal tərəfində konusşəkilli çıxıntı.
□ Dilçəyi gəlmək – dilçəyi şişmək. Uşağın dilçəyi gəlib.
2. məc. Hünər, bacarıq mənasında. Dili varsa, dilçəyi də var. ( Ata. sözü ).
[Canəli] belə odlu-odlu danışan adamın dilinə görə dilçəyi də var. İ.Məlikzadə.

DİLÇƏ
DİLÇİ

Значение слова в других словарях

заседа́тельница ковырну́ться необразо́ванность подста́вочка скрижа́ль удержа́ться загрусти́ться остри́чь распрекра́сный рассучи́ть упроща́ть гридь отчихвостить смуздать bench-vice changemaker correctional facility devil-may-care gaunt homonym ought snakebite unladylike аллилуйя поразиться