DİSKURSİV

[alm. Diskursiv; ər. إعرذ لِ fr. Discursif; ing. Discursive; es.tr. istidlal; tr. Gidimli; lat. discursivus – mühakimə] hissi, bilavasitə, intuitiv olandan fərqli olaraq mücərrəd, vasitəli, məntiqi və əyani olan, həqiqətlərin bilavasitə [intuitiv] və vasitəli [sübut əsasında qəbul edilən] həqiqətlərə bölünməsi hələ Platonda və Aristoteldə təsadüf edilir.
DİSKRETLİK
DİSTİNKSİYA
OBASTAN VİKİ
Diskursiv
Diskursiv — hissi, bilavasitə intuitiv olandan fərqli olaraq mücərrəd, vasitəli, məntiqi və əyani olandır. Latınca "discursus" sözündəndir, mənası mühakimə deməkdir. Həqiqətlərin bilavasitə və vasitəli(sübut əsasında qəbul edilən) həqiqətlərə bölünməsi hələ Platonda və Aristoteldə təsadüf edilir. "Diskursiv" termininə isə Akvinalı Fomada rast gəlinir. Metafiziklər ya diskursiv təfəkkürün (Yakobi və. b) rolunu inkar edir, ya da həmin rolu şişirdirdilər (X. Volf və.
Diskursiv marker
Diskursiv marker — Diskurs markeri diskursun axını və strukturunun idarə edilməsində rol oynayan söz və ya ifadədir. Onların əsas funksiyası nitq və ya cümlə səviyyəsində deyil, diskurs səviyyəsində (nitq ardıcıllığı) olduğundan, diskursiv markerlər sintaksisdən nisbətən müstəqildir və adətən cümlənin şərti həqiqət qiymətini dəyişmir. Diskursiv markerlərə misal olaraq o, yaxşı, indi, onda, bilirsiniz və mən nəzərdə tuturam hissəcikləri və belə ki, və, lakin, və və ya diskursiv bağlayıcıları daxildir. "Diskurs markeri" termini Deborah Şiffrin tərəfindən 1987-ci ildə "Diskurs markerləri" kitabında populyarlaşdı. == İstifadəsi == İngilis dilində istifadə olunan ümumi diskursiv markerlərə “siz bilirsiniz”, “əslində”, “əsasən”, “bəyəndim”, “mən demək istəyirəm”, “yaxşı” və “belə” daxildir. Məlumatlar göstərir ki, diskursiv markerlər çox vaxt zərflər ("yaxşı") və ya ön söz birləşmələri ("əslində") kimi müxtəlif söz siniflərindən gəlir. Sərbəst konstruksiyadan diskursiv markerə aparan prosesi qrammatikləşdirmə üzrə tədqiqat və resurslar vasitəsilə izləmək olar. Ənənəvi olaraq, diskurs markerləri hesab edilən bəzi sözlər və ya ifadələr “doldurucu” və ya “ifadəçi” kimi qəbul edilirdi: heç bir funksiyası olmayan söz və ya ifadələr. İndi onlara təhlilin müxtəlif səviyyələrində funksiyalar verilir: mövzunun dəyişdirilməsi, yenidən formalaşdırılması, müzakirənin planlaşdırılması, vurğulanması, arxa kanal. Yael Maşler diskurs markerlərini dörd geniş kateqoriyaya ayırdı: şəxsiyyətlərarası, istinad, struktur və idrak.

Значение слова в других словарях