EMPİRİOKRİTİSİ́ZM

[ yun. ] fəls. XIX əsrin axırlarında meydana çıxmış subyektiv idealist fəlsəfi cərəyan; maxizm. Empiriokritisizm həmçinin fizikada böhranla, fiziki idealizm məktəbi ilə bağlı olmuşdur. Neopozitivizm “antimetafizik” empiriokritisizmin davamıdır.
EMPİRİOKRİ́TİK
EMPİRİ́ZM

Значение слова в других словарях