сущ. эпилог:
1. заключительная часть литературного произведения. Poemanın epiloqu эпилог поэмы
2. перен. конец, развязка чего-л. Həyatın epiloqu эпилог жизни
[yun.] Ədəbi əsərin son hissəsi. // Operada son pərdə. Opera təntənəli epiloqla bitir. // Son, nəticə, xatimə
Полностью »[yun.] эпилог (эдеби эсерда: геройрин гуьгъуьнин кьисметдикай хабар гудай эхиримжи кьил; // операдин эхиримжи перде; // эхир, нетижа)
Полностью »EPİLOQ (ədəb., son, axır) Epiloq çox zaman yazıçının əsərdə demək istədiklərini tamamlayır (C.Hacıyev); XATİMƏ Nizaminin mükafat aldığı kəndin nəhayət
Полностью »yun. epilogos, epi – sonra və logos – söz 1) ədəbiyyatda qəhrəmanın sonrakı taleyindən xəbər verən son fəsil: ədəbi əsərin son hissəsi; 2) məcazi məna
Полностью »