EPİLOQ (ədəb., son, axır) Epiloq çox zaman yazıçının əsərdə demək istədiklərini tamamlayır (C.Hacıyev); XATİMƏ Nizaminin mükafat aldığı kəndin nəhayət dərəcədə dəyərsiz olduğunu kitaba yazılmış xatimədən də anlamaq olur (M.S.Ordubadi); NƏTİCƏ.
EPİLOQ (ədəb., son, axır) Epiloq çox zaman yazıçının əsərdə demək istədiklərini tamamlayır (C.Hacıyev); XATİMƏ Nizaminin mükafat aldığı kəndin nəhayət dərəcədə dəyərsiz olduğunu kitaba yazılmış xatimədən də anlamaq olur (M.S.Ordubadi); NƏTİCƏ.
[yun.] эпилог (эдеби эсерда: геройрин гуьгъуьнин кьисметдикай хабар гудай эхиримжи кьил; // операдин эхиримжи перде; // эхир, нетижа)
Полностью »сущ. эпилог: 1. заключительная часть литературного произведения. Poemanın epiloqu эпилог поэмы 2. перен
Полностью »[yun.] Ədəbi əsərin son hissəsi. // Operada son pərdə. Opera təntənəli epiloqla bitir. // Son, nəticə, xatimə
Полностью »