EYBƏCƏR
прил. 1. эйбежер, кӀвечӀи, кфир, стӀур, мешребсуз; бедендик набутвал квай, набут; 2. сущ. эйбежер, набут кас; 3. пер. эйбежер, дакӀан къведай, манасуз, чиркин; хушуниз текъвер, пис, кӀвечӀи, чӀуру (мес. ван).
1) is. monstre m, laid m, -e f ; ~ etmək (hala salmaq) défigurer vt, enlaidir vt, mutiler vt, estropier vt ; Ailə ~siz olmaz ata
Tam oxu »Ərəbcə eyb və farsca cu (axtarmaq, istəmək mənasını verən costən məsdəri ilə bağlıdır) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib
Tam oxu »I. i. ugly person, fright; ~ etmək / hala salmaq bax eybəcərləşdirmək; Ailə eybəcərsiz olmaz at. söz
Tam oxu »EYBƏCƏR – QƏŞƏNG Fərhad xan bığıburma, yekəqarın, eybəcər bir pəhləvan idi (Nağıl); Göy üzündə bir qəşəng; Tağ görünür yeddi rəng (A
Tam oxu »EYBƏCƏR (yaraşığı olmayan) O, yerində titrəyir, əsir, ağzını eyir, eybəcər bir şəklə düşürdü (S.Rəhimov); BƏDHEYBƏT Talıbxanın gözündə Safo çirkin, bə
Tam oxu »I сущ. урод, уродка: 1. человек с некрасивой, безобразной внешностью 2. человек с физическим недостатком
Tam oxu »sif. 1. Xarici görünüşcə eyibli, nöqsanlı, çirkin; kifir. Eybəcər qız. Eybəcər uşaq. – Fərhad xan bığıburma, yekəqarın, eybəcər bir pəhləvan idi
Tam oxu »