FƏRLİ

sif.
1. Münasib, abırlı, layiqli, yaxşı, əməlli-başlı, yararlı. Fərli ev. Fərli həyət. Fərli bir şeyim yoxdur ki, bağışlayım.
– …Mal-heyvanı saxlamaq üçün fərli bir tövlə yox idi. M.İbrahimov.
[Babayev:] Heç olmazsa özünə fərli bir ayaqqabı alaydın. H.Seyidbəyli.

2. Bacarıqlı, qabiliyyətli, yaxşı, ağıllıbaşlı, təpərli. Fərli övlad. – Fərli oğul neylər ata malını? ( Ata. sözü ).
Dağda yol-iz yaxşıdır; Hər yan nərgiz yaxşıdır; Yeddi fərsiz oğuldan; Bir fərli qız yaxşıdır. (Bayatı).

Синонимы

  • FƏRLİ yararlı — əlverişli — faydalı
  • FƏRLİ fəal — işgüzar — çalışqan

Антонимы

  • FƏRLİ FƏRLİ – BİVEC Necə yəni oğlanın fərli adamları yoxdur? (M.İbrahimov); Bivec uşaqdır (S.Qədirzadə)
FƏRQSİZ
FƏRLİ-BAŞLI

Значение слова в других словарях